بازكاوي حكم قرائت سوره عزيمه در نماز از منظر فقه مذاهب اسلامي

Recitation of the Suras containing prostrations (‘Azīma) of the Qur’an in Prayers from the Viewpoint of the Fiqh of Islamic Sects

يكي از واجبات نماز، قرائت است كه به اتفاق تمام مذاهب اسلامي، خواندن سوره حمد واجب است. بعد از قرائت فاتحه، قرائت سوره اي ديگر از قرآن لازم است كه اين مطلب از چند جهت مورد اختلاف فقها است. يكي لزوم قرائت سوره اي كامل يا امكان اكتفا به چند آيه و ديگر جواز قرائت سوره داراي سجده واجب. اين جستار بر اساس روايات پيامبر اكرم (ص) و روايات اهل بيت(ع) به مطالعه مسئله دوم يعني جواز قرائت سوره سجده دار (عزيمه) در نماز واجب پرداخته است. در اين مقاله پس از مفهوم شناسي سوره و عزيمه، به شيوه كتابخانه اي اقوال مختلف در زمينه جواز قرائت سوره عزيمه در نماز مطرح و تحليل و بررسي مي شود و در پايان ديدگاه نويسندگان، كه حرام نبودن قرائت سور عزيمه در نمازهاي واجب است، با توجه به روايات و ديگر دلايل مطرح خواهد شد.

One of the obligatory acts of prayers is recitation of Sura al-Ḥamd or al-Fātiḥa, over which all Islamic sects have consensus. After reciting Sura al-Fātiḥa, it is obligatory to recite another sura of the Qur'an, which is a matter of disagreement among jurists in several ways. One is the necessity of reciting a complete sura or the possibility of resting content with the recitation of a few verses, and the other is the permissibility of reciting the suras containing obligatory prostrations. This study based on the hadiths from the Prophet (s) and the Ahl al-Bayt (a) examines the latter issue, namely, the permissibility of reciting the suras containing obligatory prostrations (‘azīma) in obligatory prayers. In this paper, we begin by introducing the concepts of sura and ‘azima, and then discuss and analyze different issues regarding the permissibility of reciting the ‘azīma suras in prayers, using library method. In the end, we conclude that the recitation of the ‘azīma suras is permissible based on certain hadiths and other arguments.