اثر تراكم سه نوع پوشش گياهي بر ميزان رواناب و رسوب در حاشيه شهر مشهد

فرسايش خاك و عوامل موثر بر آن، موضوعي است كه در حال حاضر باعث توجه جهاني شده است. يكي از متغيرهاي مهم و تاثيرگذار بر روي فرسايش خاك پوشش گياهي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بينرواناب و رسوب با پوشش گياهي و درصد تراكم آن و همچنين تاثير پوشش گياهي بر روي پايداري خاكدانه ها و نفوذپذيري خاك انجام گرفت. آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي به صورت آزمايش فاكتوريل و شامل تيمارهاي گل گاوزبان، شاه تره و خاكشير در سه تكرار انجام شد. براي بررسي اثرات درصد نوع پوشش وآسمانه هاي گياهي شامل خاك بدون پوشش گياهي (صفر درصد تراكم يا شاهد)، 30-20% (تراكم كم)، 60-40% (تراكم متوسط) و بيش از70 درصد آسمانه گياهي (تراكم زياد) كرت هايي با ابعاد يك متر مربع در نظر گرفته شد. در انتهاي هر يك از كرت ها حجم رواناب حاصل از باران طبيعي و مقدار رسوب در بهار 1394 اندازه گيري شد. پايداري خاكدانه ها با روش الك تر و نفوذپذيري با استفاده از استوانه تك حلقه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيش ترين و كم ترين ارتفاع رواناب مربوط به پوشش گياهي خاكشير و گل گاوزبان بود. در رابطه با درصد پوشش گياهي نيزبيش ترين و كم ترين ارتفاع رواناب در پوشش صفر و بيش از 70 درصد مشاهده شد.غلظت رسوب در پوشش گياهي گل گاوزبان كم ترين مقدار را نشان داد و با كاهش درصد آسمانه گياهي مقدار آن افزايش يافت. در تيمارهاي داراي پوشش گياهي شاه تره بيش ترين مقدار نفوذ وجود داشت، ولي كم ترين مقدار رواناب مربوط به پوشش گياهي گل گاوزبان بود و دليل آن مورفولوژي متفاوت اين گياه بود. نتايج مقايسه ميانگين در رابطه با پايداري خاكدانه ها نشان داد كه با افزايش درصد آسمانه ي گياهي پايداري خاكدانه ها افزايش يافتو بيش ترين پايداري خاكدانه مربوط به پوشش گياهي گل گاوزبان بود.