تاثير تنش‌هاي‌ كم‌آبياري و شوري بر شاخص‌هاي فيزيولوژيك و عملكرد فلفل دلمه‌ گلخانه‌اي در سيستم‌ هوشمند آبياري‌ قطره‌اي

از جمله مولفه‌هاي مديريتي براي كاهش مصرف آب و بهبود كيفيت و كميت محصولات در گلخانه‌، كنترل رطوبت خاك و شوري آب آبياري مي‌باشد. به منظور بررسي اثر تنش‌هاي كم‌آبياري و شوري بر خصوصيات فيزيولوژيكي و عملكرد فلفل دلمه در گلخانه، آزمايشي طي زمستان و بهار 93-1392 در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد انجام شد. براي آبياري فلفل دلمه، سيستم هوشمند آبياري قطره‌اي با استفاده از حسگرهاي رطوبتي REC-P55 تعبيه شده در داخل گلدان براي تشخيص مقدار رطوبت خاك و دادن فرمان قطع يا وصل آبياري به‌كار رفت. تيمارهاي آبياري اعمال شده در آزمايش عبارت بودند از، آبياري به مقدار 100% (I1)، 85% (I2) و 70% (I3) نياز آبي گياه (به عنوان عامل فرعي) و سه سطح شوري به ميزان 1.2 (S1)، 3 (S2) و 6 (S3) دسي زيمنس بر متر (به عنوان تيمار اصلي) با سه تكرار به‌صورت  فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي اعمال گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه اثر شوري و سطوح آب آبياري بر عملكرد، وزن ميوه و تعداد ميوه در سطح 1% آماري معني دار است. اگرچه تاثير متقابل تنش‌هاي شوري و كم‌آبياري بر عملكرد ميوه تاثير معني‌داري در سطح 5% داشت، ولي اثر آن بر تعداد ميوه معني‌دار نبود. به عبارت ديگر دليل كاهش عملكرد نمي‌تواند كاهش تعداد ميوه باشد بلكه كاهش در تعداد ميوه مي‌تواند عامل كاهش ميانگين وزن ميوه شود. با افزايش ميزان شوري و كم شدن مقدار آب آبياري، ميزان شاخص كلروفيل برگ كاهش يافت. اعمال تنش هاي شوري و كم آبياري بر ميزان هدايت روزنه اي برگ تفاوت معني داري را بين تيمارها نشان نداد، اگرچه با افزايش ميزان شوري و كم شدن آب، آبياري ميزان آن كاهش يافت. استفاده از سيستم‌هاي هوشمند آبياري منجر به صرفه‌جويي در مصرف آب گرديده است. بطوري كه ميزان آب مصرفي در تيمار (72.83) S1I1، (70.40) S2I1 و (63.49) S3I1 بوده است. همچنين نتايج نشان داده است كه وزن تر و خشك، برگ و ريشه و نيز درصد آب محتواي ريشه و برگ در اثر اعمال دو تنش كم‌آبياري و شوري كاهش يافته است.