تعيين عمق و دور آبياري براي زراعت گلخانه‌اي گوجه‌فرنگي در منطقه همدان

با توجه به بحران آب در ايران كاربرد كشت گلخانه اي براي استفاده بهينه از منابع آب در حال گسترش است. هدف اصلي اين تحقيق تعيين تناوب و مقدار آب آبياري مناسب در كشت محصول گوجه فرنگي (رقم فالكاتو) گلخانه اي بود. اثر دور آبياري به صورت ثابت روزانه، دو و سه روز يك بار و تيمارهاي عمق آب آبياري در سال اول برابر سه سطح ETC75%، ETC100% و ETC 125% و در سال دوم ETC50%، ETC75% و ETC 100% در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد اثر دور و عمق آبياري بر عملكرد و برخي متغيرهاي كمي گوجه فرنگي معني دار نبود. هرچند مقدار عملكرد با افزايش دور آبياري كاهش نشان داد. كم ترين مقدار وزن متوسط يك گوجه فرنگي در دور سه روز مشاهده شد. كارايي مصرف آب سال-هاي اول و دوم در سطوح آبياري 75% و 50% بالاترين مقدار را داشت. در كارايي مصرف آب دورهاي مختلف آبياري تفاوت معني داري مشاهده نشد. مقايسه ميانگين اثر متقابل دور و سطح آبياري نشان داد در سال اول بالاترين عملكرد مربوط به سطوح آبياري 100 و 125 درصد و دور آبياري 2 روز و كم ترين آن مربوط به دور آبياري 3 روز و سطح آبياري 100 درصد بود. همچنين در سال دوم، بالاترين عملكرد مربوط به تيمارهاي سطح آبياري 75 و دور آبياري 2 روز و كم ترين آن مربوط به تيمار دور آبياري 2 روز و 50 درصد بود. با توجه به نتايج مي توان به جاي آبياري روزانه از آبياري 2 يا 3 روز يك بار و در صورت استفاده از آبشويي مي توان از سطح 75% آب مورد نياز براي آبياري استفاده نمود.