تحليل فراواني دبي اوج سيلاب با پهناي باند متغير و ثابت روش چگالي هسته اي مطالعه موردي: رودخانه دز

روش متداول در تحليل فراواني سيلاب رويكرد پارامتري است. اين روش در تحليل چگالي هاي نامتقارن و داراي چند نقطه اوج توانمند نيست. به منظور رفع اين مشكل مي توان از مدل هاي ناپارامتري استفاده كرد. روش هاي تخمين چگالي هسته با پهناي باند ثابت و پهناي باند متغير از جمله روش‌هاي ناپارامتري در تخمين تابع است. تابع چگالي احتمال در روش برآورد چگالي هسته با پهناي باند ثابت با انتخاب يك تابع هسته و يك پهناي باند بهينه برآورد مي شود. تابع چگالي احتمال در روش پهناي باند متغير با انتخاب يك تابع هسته و محاسبه پهناي باند در هر نقطه مشاهداتي تخمين زده مي شود. روش هاي قاعده سرانگشتي و صحت سنجي مضاعف روش هاي رايج در محاسبه پهناي باند بهينه است. روش مرتبط با پهناي باند علاوه بر روش هاي محاسباتي پهناي باند مذكور در اين تحقيق استفاده شده است. تحليل فراواني سيلاب با رويكرد ناپارامتري با توجه به دبي هاي حداكثر لحظه اي سالانه رودخانه دز براي 38 سال آماري انجام و نتايج با روش پارامتري مقايسه شد. با توجه به معيار كارايي جذر ميانگين مربع خطا، نتايج نشان داد پهناي باند بهينه محاسبه شده بر اساس روش مرتبط با پهناي باند دقيق ترين روش محاسبه پهناي باند تابع هسته نسبت به روش هاي قاعده سرانگشتي و صحت سنجي مضاعف است. همچنين روش چگالي هسته با پهناي باند متغير دقيق تر از روش چگالي هسته با پهناي باند ثابت است. هر دو روش ناپارمتري مذكور نيز از توزيع پارامتري لوگ پيرسون نوع 3 دقيق تر هستند.