نقش تمايزهاي اقليمي در فرايند رشد بخش كشاورزي ايران

اثرگذاري متغيرهاي اقليمي بر توليدات بخش كشاورزي در مناطق مختلف يكي از تمايزهاي وابسته به اقليم محسوب مي‌شود كه فرايند رشد و توسعه دروني بخش كشاورزي را تحت تأثير قرار مي‌دهد. در اين مطالعه، با تجزيه و تحليل آمار و اطلاعات استاني دوره زماني 1390-1370، نقش تفاوت‌هاي اقليمي در فرايند رشد بخش كشاورزي ايران با استفاده از رهيافت ميانگين گروهي تلفيقي (PMG) بررسي شد. نتايج نشان داد كه وجود تمايزهاي اقليمي در مناطق مختلف كشور باعث ايجاد تفاوت در نحوه بهره‌برداري از نهاده‌هاي انرژي، نيروي كار و زمين در مناطق مختلف كشور مي‌شود و در نهايت تأثير مهمي در فرايند رشد بخش كشاورزي در كشور از خود نشان مي‌دهد. از اين رو، در مطالعه حاضر پيشنهاد شد كه سياست‌گذاري‌هاي مرتبط با عوامل توليد بخش كشاورزي همچون قيمت‌گذاري عامل انرژي و تعيين دستمزد نيروي كار در اين بخش با توجه به تمايزهاي اقليمي در مناطق مختلف كشور و با عنايت به آثار پديده‌هاي مرتبط با اقليم مورد نظر قرار گيرد.