برآورد تمايل به پرداخت براي جلوگيري از تغيير كاربري اراضي كشاورزي با استفاده از روش آزمون انتخاب

رشد جمعيت و افزايش تقاضا براي خدمات شهري موجب گسترش حوزه شهري و فشار زياد بر اراضي كشاورزي براي تغيير كاربري شده و آثار سوء زيست‌محيطي را در پي داشته است. در سال‌هاي اخير نگراني‌ها در ارتباط با آثار سوء زيست‌محيطي فعاليت‌هاي توليدي افزايش پيدا كرده است. از اين رو بايد روش‌هاي اصولي در مديريت منابع زمين اتخاذ شود كه بتواند بين ارزش‌هاي زيست‌محيطي و ارزش افزوده‌ اقتصادي توازن برقرار كند. در اين مطالعه با استفاده از داده‌هاي جمع‌آوري شده از 104 نفر از ساكنان نقاط شهري و روستايي شهرستان سياهكل و به كارگيري روش آزمون انتخاب، ارزش منافع غيراستفاده‌اي زمين‌هاي كشاورزي با توجه به سناريوهايي برآورد شد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه افراد تمايل به پرداخت بيشتري براي زمين‌هاي باغ و شاليزار نسبت به پيش فرض مدل، كه زمين ديم مي‌باشد، دارند. همچنين نتايج مدل تمايل به پرداخت بيشتر را براي حفظ باغ‏ها نسبت به شاليزارها نشان داد. براساس نتايج، متوسط تمايل به پرداخت براي حفظ شاليزار و باغ به ترتيب 28977/99 و 42732/53 ميليون ريال براي هر خانوار در هكتار در سال به دست آمد.