آثار افزايش قيمت حامل‌هاي انرژي بر مقدار توليد گندم در استان فارس: كاربرد تابع توليد غيرمستقيم

در اين مطالعه پس از جمع آوري داده هاي مقطعي سال زراعي 94-1393 از 201 توليدكننده گندم آبي در منطقه فسا به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي، آثار افزايش قيمت حامل هاي انرژي بر ميزان توليد گندم بررسي شد. براي محاسبه كاهش توليد گندم براثر افزايش قيمت حامل‌هاي انرژي، با برآورد تابع هزينه ترانسلوگ و استفاده از روابط موجود بين سهم نهاده ها و تابع توليد غيرمستقيم، كشش توليد نسبت به قيمت نهاده برآورد شد. نتايج نشان داد با افزايش 100 درصدي قيمت گازوئيل و برق مقدار توليد گندم به ترتيب 4.38 و 23.12 درصد در هر هكتار كاهش مي‌يابد، لذا افزايش قيمت برق در مقايسه با نهاده گازوئيل، آثار محسوس تري بر كاهش توليد گندم دارد. بنابراين، پيشنهاد مي شود اعمال اين سياست بر نهاده برق با احتياط بيشتر و برنامه ريزي هاي دقيق تري صورت گيرد. از طرفي نظر به نقش مؤثر گندم در اقتصاد كشور بايد با سازوكارهاي مناسب از توليد اين محصول حمايت شود. با توجه به وجود ويژگي بازده نسبت به مقياس صعودي توليد گندم در استان فارس دولت مي‏تواند با اعطاي اعتبارات به توليد گندم زمينه پذيرش تغيير فناوري توليد براي مصرف بهينه حامل هاي انرژي جهت كاهش هزينه ها و حفظ توليد گندم را فراهم سازد. در نهايت، با توجه به راهبردي بودن محصول گندم و وجود تعداد زياد توليدكنندگان اين محصول پيشنهاد مي‌شود كه دولت در سطح خرد براي كاهش ريسك توليدكنندگان گندم از آنها حمايت كند.