آثار سياست حمايت از توليدكننده بر ضرايب خودكفايي گوشت مرغ در ايران

در اين پژوهش به تحليل بين‌برنامه‌اي شاخص حمايت از توليدكننده گوشت مرغ در ايران طي برنامه هاي مختلف توسعه و طي سال هاي 90-1368 پرداخته شد. سپس شاخص خودكفايي گوشت مرغ در ايران طي اين دوره محاسبه و ويژگي‌هاي آن ارزيابي و تحليل شد. مسئله اصلي در اين پژوهش آن است كه آيا در ايران حمايت‌ از توليد‌كنندگان منجر به بهبود وضعيت توليد و ضرايب خودكفايي در كشور شده است؟ به اين منظور، پايايي متغيرها براي برآورد الگوي خودكفايي بررسي شد و پس از تعيين وقفه بهينه خودكفايي و حمايت از توليدكننده، آزمون عليت گرنجر انجام گرفت و درنهايت، الگوي VAR برآورد گرديد. نتايج نشان داد كه سطح تغييرات شاخص خودكفايي گوشت مرغ در كوتاه‌مدت در هر دوره به ميزان حمايت از توليد‌كنندگان گوشت مرغ در دوره قبل وابسته است. ضريب برآوردشده براي متغير حمايت از توليدكننده نشان داد كه دركوتاه‌مدت حمايت‌ از توليدكنندگان گوشت مرغ كارايي مناسبي در ايجاد تغييرات شاخص خودكفايي گوشت مرغ نداشته است. نتايج بررسي واكنش آني نيز نشان داد كه آثار شوك‌هاي حاصل از تغيير سياست‌هاي حمايتي بر شاخص خودكفايي در دوره‌هاي مختلف با نوسان همراه بوده و پس از 7 دوره اين اثر تعديل شده است.   طبقه‌بندي JEL:Q11, E23, M11