مديريت ريسك خشكسالي كشاورزي با استفاده از روشهاي تصميمگيري چندشاخصه فازي در شهرستان فردوس

يكي از مهم‌ترين بخش هاي آسيب پذير از پديده خشكسالي، كشاورزي بوده كه تأثير مهمي بر اقتصاد كشورها دارد. در بسياري از پژوهش هاي پيشين، مديريت ريسك خشكسالي به عنوان يكي از مناسب ترين روش هاي علمي مديريت خشكسالي مطرح شده است. در اين راستا، پژوهش حاضر با اهداف شناسايي شاخص هاي تبيين‏كننده ريسك خشكسالي كشاورزي و ايجاد چارچوبي براي تدوين يك برنامه عملياتي مقابله با ريسك خشكسالي كشاورزي در شهرستان فردوس استان خراسان جنوبي انجام شده است. در اين پژوهش با تهيه ليستي از مهم‌ترين اقدامات پاسخ‌گويي به ريسك خشكسالي كشاورزي و تعيين اهميت نسبي هر يك از آنها، اولويت بندي اوليه اين اقدامات و سپس اولويتبندي نهايي آنها براساس اولويت بندي اوليه، هزينه اجرا و مشكلات اجرا صورت گرفت. با توجه به اولويت بندي شاخص هاي ريسك خشكسالي كشاورزي و اقدامات پاسخ گويي به ريسك براساس نظر خبرگان و متغيرهاي كلامي، در اين پژوهش از روش تحليل سلسله مراتبي فازي براي تعيين اوزان شاخص ها و از روش تاپسيس فازي براي اولويت بندي اقدامات پاسخ گويي به ريسك خشكسالي كشاورزي استفاده شد. با استفاده از رويكرد پيشنهادي اين تحقيق در مورد مديريت ريسك خشكسالي كشاورزي در شهرستان فردوس استان خراسان جنوبي مشخص شد مهمترين شاخص تبيين‏كننده اين ريسك «كاهش آب‌هاي سطحي و زيرزميني براي استفاده در بخش كشاورزي» و مناسبترين اقدام براي پاسخگويي به آن «آبياري زيرسطحي» بوده است.