تحول مفهوم دفاع مشروع: حقوق بين‌الملل و بازيگران غيردولتي

The evolution of the concept of self-defense: International law and non-state Actors

تروريسم از جدي‌ترين تهديدات عليه صلح است و داعش نيز به تعبير قطعنامه هاي شوراي امنيت تهديدي جهاني و بي‌سابقه عليه صلح و امنيت بين‌المللي معرفي شده است. تاكنون در زمينه داعش يازده قطعنامه از سوي شوراي امنيت صادر شده است. درباره مشروعيت توسل به زور درباره بازيگران غيردولتي مانند داعش كه حقوق بشر و حقوق بشردوستانه را به طور جدي نقض كرده، موضع حقوق بين‌الملل در حال تحول است و مستقر نشده، چرا كه رويكرد ديوان بين‌المللي دادگستري و نظرات جداگانه قضات ديوان، با رويكرد قطعنامه‌هاي شوراي امنيت، بعض از اصحاب دكترين و با عملكرد برخي دولت‌ها متفاوت است. با اينهمه، حوادث بعد از 11 سپتامبر و نيز حوادث عراق و سوريه و جنايات هولناك داعش و ساير گروه‌هاي تروريستي، رفته رفته شوراي امنيت ملل متحد را قانع مي‌كند كه از ظرفيت‌هاي حقوق بين‌الملل استفاده كند و دفاع مشروع (توسل به زور) در مقابل اقدامات تروريستي گروه‌هاي غيردولتي از قبيل داعش را مجاز بداند.

Terrorism is one of the most serious threats to peace, and ISIS (The Islamic State of Iraq and the Levant) has been introduced as a global and serious threat to international peace and security, as determined by Security Council. The legitimacy of use of force against non-state actors such as The Islamic State of Iraq and the Levant (Known as ISIL) which has seriously violated human rights and humanitarian rights is evolving and not yet well established. In fact, the position of ICJ (International court of justice) and individual opinion of ICJ judges is different from the resolution of Security Council, doctrines and state practice. However developments after 9/11 ( 2001 ) and also the situation in Iraq and Syria and serious crimes by ISIS and other terrorist groups has gradually convinced the Security Council to consider the legitimacy of use of force and self-defense against terrorist activities of non-state actors such as ISIS.