ديدگاه دانشجويان پرستاري در خصوص عناصر موثر بر آموزش بالين

مقدمه: آموزش باليني فرآيندي پويا و قلب آموزش حرفه پرستاري محسوب مي شود؛ برنامه آموزش باليني با هدف ارتقاء سطح آموزش پرستاري طراحي شده، ولي دانشجويان در آموزش باليني با چالش هايي مواجه هستند. هدف اين مطالعه بررسي عناصر موثر بر آموزش بالين از ديدگاه دانشجويان دانشكده هاي پرستاري و مامايي شهر تهران بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي كليه دانشجوي سال آخر پرستاري شش دانشكده پرستاري و مامايي شهر تهران در سال 1393 به تعداد 150 نفر به روش سرشماري انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته؛ شامل 35 گويه با طيف ليكرت در 5 حيطه آموزش باليني (اهداف و برنامه آموزشي، مربي، برخورد با دانشجو، محيط بالين و نظارت و ارزشيابي) جمع­آوري و با نرم افزار SPSS نسخه 16و آمار توصيفي، استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: دانشجويان دانشكده­هاي مورد مطالعه حيطه اهداف و برنامه آموزشي را با ميانگين و انحراف معيار (90/5±92/19)، خوب ارزيابي كرده و حيطه مربي (96/4±73/14) را متوسط ارزيابي كرده بودند و حيطه برخورد با دانشجو (51/2±33/7)، محيط بالين (79/2±48/9) و نظارت و ارزشيابي (27/1±81/3) را ضعيف ارزيابي كرده بودند. بيشترين نمره اكتسابي به دانشكده پرستاري دانشگاه شاهد و كمترين نمره اكتسابي به دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه شهيد بهشتي تعلق داشت و بين سن واحد هاي مورد مطالعه با ديدگاه از وضعيت آموزش باليني در حيطه هاي مختلف ارتباط معنادار وجود نداشت. همچنين ديدگاه دانشجويان پرستاري دختر و پسر از وضعيت آموزش باليني نيز از هم متفاوت بود. نتيجه گيري: بهبود و ارتقاي كيفيت آموزش باليني مستلزم بررسي مستمر وضعيت موجود، شناخت نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف است . با توجه به نقش اساسي و حياتي آموزش باليني در يادگيري و بهبود مهارت­هاي باليني دانشجويان پرستاري، توجه بيشتر و لحاظ تمهيدات موثر مديران و مسئولان دانشكده­هاي پرستاري در اين خصوص جهت رفع مشكلات حيطه هاي آموزش باليني بخصوص در زمينه برخورد ( ارتباطات) دانشجويان با مربي و پرسنل، شرايط و امكانات محيط هاي كار آموزي و نحوه نظارت و ارزشيابي نظامند و موثر جهت غناي هر چه بيشتر آن پيشنهاد مي شود.