عملكرد و درصد روغن ارقام گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در كشت بهاره و تابستانه تحت تاثير تنش خشكي

بررسي اثر تنش خشكي بر عملكرد و درصد روغن گلرنگ طي آزمايشي به صورت كرت هاي دو بار خردشده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در كشت بهاره و تابستانه در ايستگاه تحقيقات كشاورزي كبوترآباد استان اصفهان در سال 1394 اجرا شد. فاكتور اصلي شامل دو فصل كشت (بهاره و تابستانه)، فاكتور فرعي شامل سه تيمار آبياري (شاهد، قطع آبياري در مرحله شروع گلدهي و قطع آبياري از دوره پر شدن دانه) و فاكتور فرعي فرعي شامل 10 رقم گلرنگ (صفه، گلدشت، سينا، فرامان، Mec27، Mec10،Mec11 ،Mec23 ، Mec26 ،Mec117) بودند. نتايج نشان داد كه اثر ساده تيمار آبياري بر شاخص سطح برگ، محتواي نسبي آب، وزن خشك بوته و عملكرد دانه اثر معني دار داشت و باعث كاهش صفات مذكور گرديد. تنش خشكي اثر معني داري بر درصد روغن نداشت اما از طريق كاهش عملكرد دانه موجب كاهش عملكرد روغن گرديد. رقم صفه در هر دو فصل كاشت بيشترين عملكرد روغن را توليد نمود. عملكرد روغن در تيمارهاي قطع آبياري در دوره پر شدن دانه و دوره گلدهي نسبت به تيمار شاهد به ترتيب 26 و 46 درصد كاهش نشان دادند. نتايج به دست آمده همچنين نشان داد كه كليه ارقام مورد بررسي در كشت تابستانه به دليل افزايش دما و كاهش فصل رشد، عملكرد دانه و روغن كمتري نسبت به كشت بهاره داشتند. اگرچه درصد روغن در كشت تابستانه حدود يك درصد بيشتر از كشت بهاره بود اما به دليل عملكرد دانه كمتر، عملكرد روغن در كشت تابستانه 60 درصد كاهش يافت. ارقام صفه و Mec11 به ترتيب با 803 و 530 كيلوگرم در هكتار بيشترين و كمترين عملكرد روغن را توليد نمودند. همچنين، رقم صفه در هر دو فصل كاشت بيشترين عملكرد دانه را دارا بود.