اثر نانو ذرات اكسيد روي در بهبود خصوصيات مورفوفيزيولوژيك و اجزاي عملكرد سويا (Glycine max L.) رقم ويليامز تحت تنش شوري

ارزيابي اثر نانواكسيد روي بر خصوصيات مورفولوژيك، فيزيولوژيك و اجزاي عملكرد سويا در شرايط شور طي آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1396 بررسي شد. فاكتور اول چهار سطح شوري آب آبياري (صفر، 4، 6/5 و 9 دسي زيمنس بر متر) و فاكتور دوم سه سطح نانو اكسيد روي (ZnO) (صفر، 200 و 400 ppm) بودند. نتايج نشان داد ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن خشك بوته، در شوري 6/5 و 9 دسي زيمنس بر متر و اعمال غلظت ppm200 نانو اكسيد روي نسبت به سطح صفر و ppm 400 آن مقدار بيشتري داشت. بيشترين هدايت روزنه اي (µMH2Om2S1 11/2)، محتواي نسبي آب برگ (83/6 درصد) و بيشترين شاخص پايداري غشاء (80/7 درصد) از اعمال تيمار ppm 200 نانو اكسيد روي در سطح تنش 4 دسي زيمنس بر متر به دست آمد. استفاده از اسپري برگي ppm 200 نانواكسيد روي در تمام سطوح تنش شاخص اسپد بيشتر از ساير سطوح صفر و ppm 400 نانو اكسيد روي داشت. حداكثر تعداد دانه در بوته (11/4) و وزن دانه در بوته (2/24 گرم) نيز از محلول پاشي غلظت ppm 200 نانو اكسيد روي و در شوري 4 دسي زيمنس بر متر حاصل شد. در تمامي سطوح تنش مقادير صفات مورد بررسي از سطح صفر نانو اكسيد روي به سطح ppm 200 افزايش يافت و با افزايش غلظت نانو اكسيد روي به ppm 400 به علت ايجاد اثر سمي صفات مورد آزمايش كاهش يافت. به طوركلي، نتايج نشان داد كه استفاده از غلظت ppm 200 نانو اكسيد روي به صورت محلول پاشي سبب بهبود رشد سويا در شوري 9 و 6 دسي زيمنس بر متر گرديد.