نقش كاربرد براسينواستروييد بر تحمل به تنش كم آبي سرخارگل (.Echinacea purpurea L)

خشكي مي تواند اثر شديدي بر رشد گياهان داشته باشد. به منظور بررسي اثر كاربرد براسينواستروييد در تحمل به تنش كم آبي سرخارگل آزمايشي به‌صورت كرت هاي دو بار خرد شده بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار و در شهرستان مهاباد اجرا شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل رژيم آبياري به عنوان فاكتور اصلي در سه سطح (آبياري پس از 70، 120 و 170 ميلي متر تبخير از تشتك كلاس A)، كاربرد سورفكتانت (در دو سطح بدون و با غلظت نيم ليتر در هكتار) به عنوان فاكتور فرعي و محلول پاشي 24-اپي براسينواستروييد (در سه سطح شاهد (صفر)، 8^-10 و 7^-10 مولار) به عنوان فاكتور فرعي فرعي بودند. در اين پژوهش صفات رنگدانه هاي فتوسنتزي (كلروفيل a، كلروفيل b، كلروفيل كل)، رنگدانه هاي كمكي (كارتنوئيدها، آنتوسيانين ها، فلانوئيدها و تركيبات فنلي)، شاخص سبزينگي، هدايت روزنه اي، ميزان مالون دي آلدهيد، عملكرد اقتصادي (عملكرد ساقه، برگ و گل)، درصد اسانس و عملكرد اسانس اندازه گيري شدند. براسينواستروييد موجب كاهش اثرات مخرب تنش بر ميزان كلروفيل a شد. تنش آبي ميزان كلروفيل a را 28 درصد كاهش داد. با كاربرد براسينواستروييد (7^-10 مولار) ميزان تغييرات كلروفيل 35 درصد افزايش داشت. تنش آبي شاخص سبزينگي را 25 درصد كاهش داد. با كاربرد براسينواستروييد (7^-10 مولار) شاخص سبزينگي 8 درصد افزايش يافت. كاربرد براسينواستروييد (7^-10 مولار) موجب افزايش ميزان كارتنوئيدها، آنتوسيانين ها و فلانوئيدها به ترتيب 17، 59 و 50 درصد شد. استفاده از غلظت 7^-10 مولار براسينواستروييد در شرايط تنش باعث افزايش 13 درصدي در هدايت روزنه‌اي در مقايسه با عدم استفاده از آن گرديد. نتايج رگرسيوني پيش بيني عملكرد نشان داد، هدايت روزنه اي، ميزان مالون دي آلدهيد و ميزان كلروفيل a نقش مهمي در پيش بيني عملكرد دارند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه تنش كم‌آبي سهم تعيين‌كننده‌اي بر كاهش فاكتورهاي اساسي در رشد سرخارگل دارد؛ اما كاربرد براسينواستروييد و محلول سورفكتانت تحمل به تنش كم‌آبي را در اين گياه دارويي افزايش داد.