اثر ساليسيليك اسيد بر برخي صفات مورفولوژيك و زراعي گوار (.Cyamopsis tetragonoloba L) تحت تنش خشكي

گوار گياهي گرمسيري و متحمل به شوري و خشكي است. به منظور بررسي اثر ساليسيليك اسيد بر صفات مورفولوژيك و زراعي آن در دورهاي مختلف آبياري، آزمايشي در قالب كرت هاي خرد شده بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در شهرستان قلعه گنج استان كرمان در سال زراعي 1396 اجرا شد. فواصل آبياري شامل 6، 9 و 12 روز در كرت هاي اصلي و سطوح ساليسيليك اسيد شامل صفر، 0.5، 1 و 2 ميلي مولار در كرت هاى فرعي قرار گرفتند. محلول پاشي ساليسيليك اسيد در سه مرحله پنج برگي، گلدهي و غلاف دهي گياهان انجام گرفت. نتايج نشان داد كه تنش خشكي باعث كاهش معني دار صفات شاخص سطح برگ، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف شد. محلول پاشي ساليسيليك اسيد موجب افزايش معني دار كليه صفات مورد بررسي گرديد. به طوري كه، بيشترين تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف در غلظت 2 ميلي مولار و بيشترين شاخص سطح برگ در غلظت 1 ميلي مولار ساليسيليك اسيد به دست آمدند. اثرات متقابل دورهاي آبياري و ساليسيليك اسيد بر وزن هزار دانه، پروتئين دانه و عملكرد دانه در هكتار در سطح احتمال يك درصد معني دار شدند. نتايج نشان داد بيشترين عملكرد دانه (1245.25 كيلوگرم در هكتار) مربوط به تيمار غلظت ساليسيليك اسيد 1 ميلي مولار و دور آبياري 6 روز بود. با توجه به نتايج اين تحقيق، محلول پاشي ساليسيليك اسيد 1 ميلي مولار به منظور افزايش مقاومت گياه گوار و كاهش افت عملكرد دانه به هنگام وقوع تنش خشكي مناسب به نظر مي رسد.