ارزيابي نقش سولفات پتاسيم و كلات آهن بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت در شرايط تنش قطع آبياري

تغذيه مناسب گياه زراعي عامل كليدي در دستيابي به عملكرد مناسب حتي در شرايط تنش كم آبي، مي باشد. به منظور ارزيابي كاربرد كود سولفات پتاسيم محلول در آب و كلات آهن در كاهش اثرات تنش قطع آبياري در مرحله شيري بر گياه ذرت دانه اي، آزمايشي به صورت كرت هاي دوبار خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در شهرستان شهريار استان تهران در سال 1393 انجام شد. در اين آزمايش، كرت هاي اصلي شامل دو سطح آبياري معمولي و قطع آبياري در مرحله شيري دانه، كرت هاي فرعي شامل كاربرد سولفات پتاسيم قابل انحلال در آب در سه سطح صفر، 25، 50 كيلوگرم پتاسيم در هكتار و كرت هاي فرعي فرعي شامل مصرف كود كلات آهن در سطوح بدون مصرف كود آهن، كاربرد كلات آهن (Fe-EDDHA) همراه آبياري و محلول پاشي كلات آهن (Fe-EDTA) بودند. نتايج نشان داد كه برهمكنش كاربرد سولفات پتاسيم، كود آهن و تنش قطع آبياري در مرحله شيري دانه تاثير معني داري (P 0/05) بر كلروفيل كل، وزن خشك بوته، وزن هزار دانه و عملكرد دانه ذرت داشت. كاربرد كود آهن، پتاسيم و تنش قطع آبياري نيز تاثير معني داري (P 0/01) بر عملكرد بيـولوژيك و تعداد دانه در بلال داشت ولي اثر برهمكنش آنها معني دار نبودند. كاربرد 25 كيلوگرم در هكتار پتاسيم و كلات آهن به صورت محلول پاشي و همراه با آب آبياري عملكرد دانه را در شرايط آبياري معمولي از 5294 در شاهد به 6978 كيلوگرم در هكتار و در شرايط تنش قطع آبياري در مرحله شيري از 3921 در شاهد به 4794 كيلوگرم در هكتار افزايش داد. با توجه به نتايج آزمايش حاضر با كاربرد 25 كيلوگرم در هكتار سولفات پتاسيم به همراه كاربرد كلات آهن مي توان عملكرد مناسبي را در ذرت در شرايط تنش كم آبياري به دست آورد.