مقايسه عملكرد ماش (Vigna radiate L.) در شرايط تغذيه شيميايي، زيستي و تلفيقي در نظام هاي خاك ورزي

به منظور ارزيابي اثر روش هاي خاك ورزي و مصرف تلفيقي كود زيستي و شيميايي بر عملكرد ماش، آزمايشي به صورت اسپليت پلات در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با 4 تكرار در بهار 1394 در منطقه سرابله كرمانشــاه انجــام شد. تيمارهاي آزمايش شـامل سه سطح خاك ورزي (بدون خاك ورزي، خاك ورزي حفاظتي و خاك ورزي مرسوم) و چهار سطح كودي شامل تلقيح بذر با مايكوريزا+50% نيتروژن، بدون تلقيح مايكوريزا +50 % نيتروژن، مايكوريزا+100% نيتروژن و عدم تلقيح با مايكوريزا+100% نيتروژن بودند. نتايج نشان داد كه اثر متقابل تيمارهاي كودي و خاك ورزي بر عملكرد دانه معني دار بود، به طوري كه بيشترين عملكرد دانه در تيمار خاك ورزي حفاظتي به همراه مصرف 50% كود نيتروژن همراه با تلقيح بذور با مايكوريزا به ميزان 1510 كيلوگرم در هكتار به دست آمد. اين مقدار بيشتر از تيمار خاك ورزي مرسوم به همراه مصرف 50 % كود نيتروژن و بدون تلقيح مايكوريزا به ميزان 934.1 كيلوگرم در هكتار بود. همچنين، بيشترين عملكرد پروتئين دانه در تيمار خاك ورزي مرسوم به همراه مصرف 50 % كود نيتروژن و تلقيح با مايكوريزا به ميـزان 24.99 كيلوگرم در هكتار به دست آمد كه 13.33 كيلوگرم در هكتار بيشتر از تيمار خاك ورزي مرسوم به همراه مصرف 50 % كود نيتروژن و عدم تلقيح مايكوريزا بود. به طوركلي، نتايج نشان داد كه اعمال خاك ورزي بر اكثر صفات مورد بررسي تاثير معني داري نداشت. شايد دليل اين باشد كه براي رسيدن به تاثير مطلوب خاك ورزي بر عملكرد، نياز به استفاده مداوم از اين شيوه به جاي استفاده يك ساله آن باشد. نتايج تحقيق همچنين نشان داد كه تلقيح بذر با مايكوريزا موجب كاهش نياز به مصرف كود نيتروژن شده و از اين طريق عملكرد گياه نيز افزايش يافته است.