اثر تداخل تاج خروس (Amaranthus retroflexus L.) بر عملكرد و خصوصيات مورفولوژيكي ذرت (Zea mays L.) سينگل كراس 704

ذرت از جمله غلات مهم ايران است و منطقه مغـان نيـز از مراكز برتر توليـد ذرت در كشور به شمار مي رود. علف هرز تاج خروس ريشه قرمز يكي از مهم ترين علف هاي هرز مزارع ذرت در ايران و جهان مي باشد. به منظور بررسي اثر تداخل تاج خروس بر عملكرد و خصوصيات مورفولوژيكي ذرت، آزمايشي در سال زراعي 1391 در مزرعه مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان اردبيل (مغان) به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. فاكتـورهاي آزمايشي شامل چهار تراكم كاشت ذرت دانه اي (70000، 75000، 80000 و85000) بوته در هكتار و چهار تراكم كاشت علف هرز تاج خروس ريشه قرمز (صفر، 4، 8 و12) بوته در متر رديف بودند. نتايج آزمايش نشان داد كه با افزايش تراكم ذرت و علف هرز تاج خروس ريشه قرمز، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيكي و كلروفيل برگ ذرت به طور معني داري كاهش يافتند. بيشترين عملكرد دانه (11.88 تن در هكتار) از تراكم 80000 بوته ذرت در هكتار بــدون حضور علف هرز تاج خروس ريشه قرمز و كمترين آن (7.9 تن در هكتار) از تراكم 75000 بوته ذرت و با حضور 12 بوته در متر رديف تاج خروس ريشه قرمز به دست آمد. نتايج همچنين نشان داد كه بيشترين بيوماس علف هرز تاج خروس ريشه قرمز (497.8 گرم در متر رديف)از تراكم 85000 بوته ذرت و با حضور 12 بوته در متر رديف تاج خروس ريشه قرمز حاصل شد. نتايج اين تحقيق به طوركلي، نشان داد كه استفاده از تراكم 80000 بوته ذرت در هكتار بيشترين تاثير را در كنترل علف هرز تاج خروس ريشه قرمز و افزايش عملكرد دانه داشت.