تاثير غلظت‌هاي نمك طعام بر برخي ويژگي‌هاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك سه گونه ساليكورنيا (Salicornia spp.) در شرايط كشت بدون خاك

به منظور مقايسه پاسخ هاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك سه گونه ساليكورنيا به غلظت هاي كلريد سديم، آزمايشي به صورت گلخانه اي انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل پنج غلظت نمك كلريد سديم (5، 100، 200، 400 و 600 ميلي مول بر ليتر) و سه گونه ساليكورنيا (Salicornia persica، S. perspolitanaوS. bigelovii) بودند. نتايج نشان داد كه اثرات ساده شوري و گونه بر صفات پرولين، گليسين بتائين، كربوهيدرات ها، كلروفيل a وb، محتواي نسبي آب، پتـانسيل اسمزي در شـاخسار، وزن خشك و وزن تر معني دار بودند. همچنين، برهمكنش شوري و گونه بر صفات پرولين، گليسين بتائين، كربوهيدرات ها، كلروفيل a وb، پتانسيل اسمزي شاخسار، وزن خشك و وزن تر معني ‌دار معني دار شد. غلظت كربوهيدرات ها تا 400 ميلي مول 70 تا 80 درصد افزايش و در 600 ميلي مول بين 5 % تا 13% كاهش يافت. افزايش غلظت نمك تا 600 ميلي مول باعث افزايش غلظت پرولين و گليسين بتائين شد. پتانسيل اسمزي نيز با افزايش سطوح شوري از 3 تا 4 برابر منفي‌تر شد. محتواي كلروفيل هاي a و b تا 600 ميلي مول كاهش يافتند. همچنين، در غلظت 200 ميلي مول نمك در هر 3 گونه، وزن تر و وزن خشك به طور معني دار، 2 تا 3 برابر نسبت به شاهد افزايش و در 600 ميلي مول نمك وزن تر و وزن خشك حدود 60% تا 65% كاهش پيدا كردند. در مجموع، نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت نمك در محيط ريشه، هر سه گونه با تجمع پرولين و گليسين بتائين و از طريق كاهش پتانسيل اسمزي، در غلظت هاي بالاي نمك زنده ماندند. گونه S. bigelovii در 600 ميلي مول نمك بيشترين تجمع سديم و كمترين تجمع عناصر پتاسيم، كلسيم و منيزيم را داشت. از طرف ديگر گونه S. perspolitana در 600 ميلي مول نمك بيشترين تجمع عناصر پتاسيم، كلسيم و منيزيم را داشته و از نظر تجمع اسموليت ها در سطوح شوري نسبت به ساير گونه ها برتري نشان داد.