اثربخشي آموزش روابط والد- فرزند بر ميزان مشكلات هيجاني دانش آموزان پسر دوره ابتدايي

Effect of collaborative -Parent –Child play in reduce of Emotional problems symptoms in male school students of Isfahan

هدف از اجراي اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش روابط والد – فرزند بر ميزان مشكلات هيجاني شامل اضطراب جدايي، اضطراب منتشر، ترس مرضي، افسردگي و ترس اجتماعي دانش آموزان پسر دوره ابتدايي بود. بر اين اساس، در قالب يك مطالعه نيمه تجربي همراه با گروه كنترل و با ارزيابي به صورت پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري، تعداد 32 دانش آموز پسر داراي نمره بالا در دسته مقياس هاي مشكلات هيجاني CSI-4 از مدارس ابتدايي ناحيه 3 شهر اصفهان به شيوه خوشه اي انتخاب شدند و بر اساس ملاك هاي ورودي پژوهش انتخاب و به شيوه تصادفي به گروه هاي آزمايش و كنترل گمارده شدند (16=n2=n1). مادران آزمودني هاي گروه آزمايش يك دوره 8 جلسه اي آموزش بازي مشترك مادر و كودك به صورت هفتگي دريافت كردند، در حالي كه آزمودني هاي گروه كنترل چنين مداخله اي دريافت نكردند و در ليست انتظار قرار گرفتند. آزمودني هاي دو گروه با استفاده از فرم والد چك ليست مرضي كودكان (CSI-4) مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه ارائه مداخله بازي مشترك مادر-كودك باعث باعث كاهش علائم انواع مشكلات هيجاني مورد بررسي در آزمودني ها در مرحله پس آزمون و آنها در مرحله پيگيري شده است (0/05> p). بر اساس يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت ارائه مداخله مبني بر آموزش بازي مشترك مادر- كودك در كاهش مشكلات هيجاني موثر بوده است و با استفاده از اين روش مداخله اي مي توان در جهت كاهش مشكلات هيجاني كودكان مبتلا استفاده كرد.

The goal of this study was An investigation the effect of collaborative mother-child play training on Emotional problems symptoms Include separation anxiety, generalized anxiety, phobia, depression and social phobia in male school students of Isfahan thus, in a quasi-experimental design with a control group and pretest – post test & follow up assessment, 32 male student, with high scores in Emotional problems of Region 3 of isfahan primary school purpose ways selected and assigned randomly in experimental and control group (n1=n2=16). Experimental group received an eight-session a weekly basis with the participation of mothers and playing with the children. While the control group received no intervention and remain in waiting list. two groups were evaluated by parent form of child symptoms check list (CSI-4). The results of the analysis of covariance showed that intervention with mother-child playing reduces the 90.3% symptoms of Emotional problems in post test and follow up (p<0.05). Based on these findings, it can be concluded the mother-child playing is suitable to reduce symptoms of Emotional problems effective and With this empirical practical interment can reduce of Emotional problems symptoms