پديد آورندگان :
مينا زاده، راضيه دانشگاه ملاير - دانشكدة علوم پايه - گروه زيست شناسي , كريمي، روح الله دانشگاه ملاير - دانشكدة كشاورزي - گروه مهندسي فضاي سبز , محمد پرست، بهروز دانشگاه ملاير - دانشكدة علوم پايه - گروه زيست شناسي
كليدواژه :
رنگ دانه هاي فتوسنتزي , عناصر پرمصرف , محلول هاي سازگار , نشت يوني
چكيده فارسي :
پتاسيم با تاثير بر تنظيم اسمزي سلول‌ها و حفظ آماس سلولي نقش مهمي در بهبود تحمل گياهان در شرايط تنش شوري دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر تغذيه برگي كود سولفات‌پتاسيم (0، 1/5درصد) بر برخي ويژگي‌هاي مورفومتري و فيزيولوژيكي انگور بي‌دانه‌سفيد تحت تنش شوري كلريدسديم (0،25،50 و100 ميلي‌مولار) بود كه بصورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در شرايط گلخانه انجام شد. نتايج نشان داد كه شوري موجب كاهش ارتفاع‌بوته، تعداد برگ، سطح برگ و رشد مجدد بوته‌ها شد ولي مصرف پتاسيم باعث تعديل اثرات منفي شوري بر اين شاخص‌هاي مورفومتري شد. همچنين كاربرد پتاسيم 1/5درصد باعث پايداري رنگيزه‌هاي فتوسنتزي در مقايسه با بوته‌هاي تيمار نشده تحت تنش شوري شد. با افزايش شوري، ميزان نشت‌يوني تا شوري 100 ميلي‌مولار بدون تيمار سولفات‌پتاسيم به بيشترين مقدار خود (64/2 درصد) رسيد. در حالي كه تيمار سولفات‌پتاسيم 1/5% باعث كاهش معني‌دار (P≤ 0.01) ميزان نشت‌يوني برگ در بوته‌هاي تيمار شده با سولفات-پتاسيم 1/5درصد در مقايسه با بوته‌هاي تيمار نشده با اين كود شد. برخلاف قند نامحلول، محتواي قندمحلول و پرولين برگ به عنوان دو تنظيم‌كننده اسمزي در پاسخ به شوري و كاربرد پتاسيم روند افزايشي نشان داده و در شوري100 ميلي‌مولار و پتاسيم 5/1درصد به بيشترين مقدار رسيد. همچنين كاربرد برگي سولفات-پتاسيم با افزايش غلظت پتاسيم و به دنبال آن تعديل نسبتNa+ /K+ سلولي منجر به افزايش غلظت عناصر نيتروژن، پتاسيم، منيزيم و كلسيم در مقايسه با بوته‌هاي تيمار نشده با اين كود شد. درمجموع، تيمار پتاسيم سولفات با تأثير بر روابط آبي، جذب عناصر غذايي و تنظيم اسمزي به بهبود تحمل بوته هاي انگور در تنش شوري منجر شد.
چكيده لاتين :
Potassium has a main effect on plants salinity tolerance through its effect on cells osmoregulation, and the maintenance of cell turgor. The objective of the present study was to investigate the effect of foliar nutrition of potassium sulfate (0 and 1.5%) on some morphometric and physiological traits of Bidaneh-Sefid grapevine under salinity stress (0, 25, 50 and 100 mM of NaCl). The factorial experiment in a completely randomized design was carried out in a greenhouse condition. Four weeks after beginning of salt stress, salinity caused decrease in plant height, leaves numbers, leaves area and re-growth. Foliar application of potassium sulfate mitigated the negative impacts of salinity on these morphometric indices. Also, application of 1.5% potassium sulfate resulted in the stability of photosynthetic pigments compared to non-treated plants under salinity stress. In no potassium sulfate treatment condition, with increasing of salinity up to 100 mM NaCl, the amount of ion leakage increased and reached up to highest level (64.2%). While 1.5% potassium sulfate treatment decreased leaf ion leakage significantly (P≤ 0.01) in compared to untreated plants. Leaf relative water content decreased dramatically especially in 100 mM of NaCl treatment. While potassium sulfate spray increased the leaf relative water content significantly (P≤ 0.01) so that at all salinity levels, the highest amount of relative water content was related to 1.5% potassium sulfate level. Unlike insoluble sugar, the content of soluble sugar and proline as two osmoregulants has shown an increasing trend in the response to salinity and the application of potassium sulfate and reached to highest level in 100 mM of NaCl and 1.5% potassium sulfate treatments. Also, with increasing of potassium concentration in foliar application of potassium sulfate and in turn cell Na+ /K+ adjusting, increase in the leaf N, K, Mg and Ca content in compared to non-treated plants was observed. Totally, it seems, potassium sulfate treatment with affecting the water relationships, nutrients absorption and osmotic regulation resulted in improved vines tolerance under salinity stress condition.
