امكان سنجي گذار به حقوق طبيعي در روابط بين الملل

Feasibility study for the realization of New Natural Law On international relations

هدف از پژوهش حاضر، نسبت‌ سنجي ميان حقوق طبيعي با پوزيتيويسم حقوقي در روابط بين‌الملل است كه دير زماني مسألۀ بزرگ لاينحل در حقوق بين‌الملل محسوب مي‌شود. يافته‌هاي تحقيق مزبور دستاوردهاي قريب به پانصد ساله از عصر روشنگري است كه در بطن نظريات بنيادي حقوق دانان و فلاسفۀ حقوق، داوران و قضات بين‌المللي منطوي شده است. بدين ترتيب، شواهد فايق شدن «حقوق طبيعي» بر پوزيتيويسم حقوقي را مدلل مي دارد، كه اين واقعيت انكار ناپذير در قرن 21 ميلادي است. خوش بختانه، حقوق طبيعي پيوند ناگسستني با حقوق مردم جديد دارد. اين وضعيت به ظهور قواعد جديد مبتني بر حقوق مردم، بر روابط بين الملل سوق پيدا كرده است. مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه با باز احياء حقوق طبيعي در نيمۀ دوم قرن بيستم پوزيتيويسم حقوقي بتدريج رنگ باخته است زيرا پوزيتيويسم در همۀ حقوق موضوعه اعم از داخلي و بين‌المللي نمي‌تواند به روش تجربي مقبول اين مكتب جديد كه در مقابل مكتب حقوق طبيعي عقلاني شده خودنمايي مي‌كند، قواعد حقوقي جديد استنباط كرده، بر روابط بين‌الملل حاكم نمايد.

The research hypothesis can be that in the course of the feasibility of the two Schools of the new Natural law and the legal positivism , the gradual overcome to inference of the legal rules governing international relations leads toward which school. As contemporary Public International Law recognizes rights and duties to the individuals (as evidenced by the international instruments of human rights), one cannot deny them international personality, without which that recognition could not take place. Also in the American continent, in the XXth century, even before the adoption of the American and Universal Declarations of Human Rights of 1948, doctrinal manifestations flourished in favour of the international juridical personality of the individuals . Then the evidence denotes that the” Natural Law” overcome the legal positivism, and this is an undeniable fact in the 21st Century. Fortunately, the natural law are irrefrangible linked to new jus gentium. This had led to the emergence of new rules based on the new jus gentium , to international relations. Because the jus gentium recognizes individuals as direct subjects of international relations, and furthermore, beyond the "will" of stats , governs the universal norms and rules are on the individuals. This hypothesis, regardless of the threat or use of force in the framework of “the new Jus Gentium” "Humans" deployed the transition of individuals relations instead of states in the human global community . Therefore, the natural law and jus gentium are well able to govern global public order in the worldwide.