فلسفه فيلم از ديدگاه ژان فرانسوا ليوتار

Film Philosophy in Jean-Francois Leyotard Doctrine

ژان فرانسوا ليوتار؛ فيلسوف و جامعه شناس فرانسوي چهار مقاله با موضوع سينما و مطالعات فيلم طي سال هاي 1973 تا 1995 نگاشته است كه سپهر انديشه او در اين زمينه را تشكيل مي دهند. اين مقاله ها عبارت اند از: «ناسينما» (1973)؛ «ناخودآگاه در مقام ميزانسن» (1977)؛ «دو دگرديسي امر اغواگر در سينما» (1979)؛ «ايده يك فيلم سلطه گر» (1995). گرچه ديدگاه فلسفي ليوتار در مقالات فوق منعكس است، ليكن ما در اين پژوهش نظريه او را عطف به نظريه مونتاژ آيزنشتاين، توسعه مي دهيم. اين شيوه در كتاب هيولاي هستي: سفري با هايدگر در راه سينماي ترس آگاهانه نيز به كار گرفته شده تا آراي هايدگر در تدوين نظريه اي سينمايي مبني بر تجلي جلوه هاي ترس آگاهي، به مثابه رويداد حقيقت، تبيين شود

Jean-Francois Leyotard has authored four articles in the field of cinema during 1973 to 1995 which forms his sphere of thoughts. The articles are as follows : “Acinema”(1973),” The Unconscious As Mise-en-scene”(1977),”Two Metamorphoses of the Seductive Cinema”(1979),” The Idea of a Sovereign Film”(1995). However Leyotard’s views are reflected in aforementioned articles but we try to develop Leyotard’s inclination to Eisenstein Theory of Montage. This method has also been applied in the book “A Journey with Heidegger…..” for expressing Heidegger’s views in relation to manifestation of Fear/Anxiety (Angst) in cinema as Truth.