بررسي رابطه خوش‌بيني علمي و انگيزه پيشرفت با توجه به نقش واسطه‌گري خودكارآمدي تحصيلي

Investigate the relationship between academic optimism and achievement motivation with the mediating roles of high school students’ academic self-efficacy

هدف پژوهش، بررسي رابطه‌ خوش‌بيني علمي و انگيزه‌ي پيشرفت تحصيلي با توجه به نقش واسطه‌اي خود كارآمدي تحصيلي دانش آموزان دوره متوسطه دوم، بوده است. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. تعداد 296 نفر از دانش آموزان با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه پژوهش، برآورد و با روش نمونه گيري خوشه اي، انتخاب شده اند. ابزار گردآوري داده سه پرسشنامه؛ خوش‌بيني علمي تي شانن موران و همكاران(2012)، انگيزه پيشرفت تحصيلي هرمانس (1970) و خودكارآمدي موريس(2001) بود. تحليل داده ها به كمك شاخص هاي آماري توصيفي و نيز آزمون هاي آماري؛ همبستگي گشتاوري پيرسون و رگرسيون گام‌به‌گام انجام شد. يافته ها نشان داد؛ ميزان خودكارآمدي تحصيلي و انگيزه پيشرفت دانش آموزان بالاتر از متوسط و معني دار بود. اثر مستقيم خوش‌بيني علمي دانش‌آموزان بر خودكارآمدي تحصيلي و انگيزه پيشرفت، مثبت و معنادار بود . اثر خودكار آمدي تحصيلي بر انگيزه پيشرفت مثبت و معنادار بود. خوش‌بيني علمي دانش‌آموزان به ‌واسطه خود كارآمدي تحصيلي اثر غيرمستقيم بر انگيزه پيشرفت تحصيلي داشت. نتايج تحليل مسير مبين برازش كافي مدل مفهومي پژوهش بوده است.

The aim of this study was to investigate the relationship between academic optimism and achievement motivation according to the mediating role of high school students’ self-efficacy. The research method was correlational-descriptive. The population consisted of all high school students (2520 students) in the academic year 2014-2015 in city of Birjand. The sample size (296 students) were selected by using of Kerjeci and Morgan’s Table, and with cluster sampling method. Data were gathered by using of 3 questionnaires; Academic Optimism (Tschannen-Moran et al, 2012), Achievement Motivation(Hurmans, 1970) and self-efficacy (Muris, 2001). In order to analyze the collected data, descriptive statistics, mean and standard deviation and inferential statistics, correlation and stepwise regression methods were used. Results showed that academic self-efficacy and achievement motivation of students were significantly higher than the average. Students’ academic optimism was a direct, significant and positive effect on self-efficacy and motivation. The effect of academic self-efficacy on achievement motivation was positive and significant. In addition, the results showed that the academic optimism had an indirect effects on achievement motivation through the self-efficacy. The path analysis result indicate that the conceptual model is good fitting the data.