چكيده فارسي :
در دهه هاي اخير همگام با رشد سريع شهرنشيني، كيفيت زندگي، به عنوان جانشيني براي رفاه مادي، به اصلي ترين هدف اجتماعي كشورهاي مختلف تبديل شده است. در همين راستا هدف از تدوين اين مقاله تحليل و ارزيابي مؤلفه هاي كيفيت زندگي در كانون هاي جرم خيز منطقه 12 شهرداري تهران است. روش كار در اين تحقيق با رويكرد توصيفي- تحليلي و جمع آوري اطلاعات بر‌اساس مطالعات كتابخانه اي (اسنادي) و مشاهدات ميداني است. ابتدا با استفاده از داده‌هاي جرائم سرقت به كمك نرم افزار ArcGIS از طريق اكستنشن تخمين تراكم كرنل، كانون هاي جرم خيز مشخص گرديد، سپس از بين جامعه آماري 400 پرسشنامه به شيوه تصادفي در كانونهاي جرم خيز تكميل گرديد. به منظور تحليل متغيرهاي مورد مطالعه، از نرم افزار spss و روش هاي آماري t تك نمونه‌اي و آزمون همبستگي پيرسون استفاده شده است. نتايج آزمون تي تك نمونه‌اي نشان داد كه متوسط ميانگين رضايتمندي ساكنين در ابعاد اجتماعي- فرهنگي 2/63، اقتصادي 1/98، امنيت 2/56، دسترسي به مراكز خريد روزانه 86/2، دسترسي به مراكز تفريحي 65/2، دسترسي به مراكز آموزشي 2/43، زيستمحيطي 2/33، زيرساختهاي شهري 2/83، مسكن 2/37، حملونقل و ترافيك 2/58 و حكمروايي شهري 2/24 در سطح پاييني قرار دارد. هم‌چنين براي بررسي ضرايب همبستگي ابعاد كيفيت زندگي با كل كيفيت زندگي شهري از همبستگي پيرسون استفاد شد. اين آزمون نشان داد كه ابعاد يازده گانه كيفيت زندگي با كل كيفيت زندگي شهري رابطه ي مستقيم و معناداري دارد، يعني با افزايش هر يك از ابعاد كيفيت زندگي بر ميزان كل كيفيت زندگي شهري نيز افزوده ميشود. در نهايت نتايج نشان داد كه مطلوبيت كيفيت زندگي شهري در كانون هاي جرم خيز منطقه 12 شهر تهران با توجه به كليه ابعاد و مؤلفه‌ها خيلي ضعيف بوده است، بنابراين اين بخش از شهر تهران از كيفيت زندگي پاييني برخوردار است.
چكيده لاتين :
In recent decades, in line with the rapid growth of urbanization, the quality of life, as a substitute for material well-being, has become the main social goal of different countries. In this regard, the purpose of this article is to analyze and evaluate the components of quality of life in crime centers in district 12 of Tehran municipality. The method of this study is a descriptive-analytical approach and the data collection is based on library studies (documents) and field observations. At first, the crime centers were identified by using ArcGIS software through extensions of kernel density, and then 400 questionnaires were randomly filled out at the crime centers. In order to analyze the studied variables, SPSS software and one sample t-test and Pearson correlation test were used. The results of one sample t-test showed that the average mean of residents' satisfaction in socio-cultural dimensions 2.63, economic1.98, security 2.56, access to daily shopping centers 2.86, access to recreational centers 2.65, access to training centers 2.43, environmental 2.33, urban infrastructures 2.83, housing 2.37, transport and traffic 2.58 and urban governance 24.24 were at a lower level. Also, Pearson correlation was used to examine the correlation coefficients of dimensions of quality of life with total quality of urban life. The test indicated that the eleven dimensions of quality of life have a direct and significant relationship with the total quality of urban life, meaning that each dimension of quality of life increases with the amount of total quality of urban life. Finally, the results mentioned that the desirability of urban quality of life in the crime center of district 12 in Tehran was very poor due to all dimensions and components, so this part of Tehran has a low quality of life.
