بررسي اثر هزينۀ مبادله مصرف و پس‌انداز بر نرخ ترجيح زماني‌فرد (روش آزمايشگاهي)

The Effect of the Transaction Cost of Consumption and Saving on Individual’s Rate of Time Preference – An Experimental Approach

شواهد قوي وجود دارد كه نشان مي‌دهد نرخ ترجيح زماني، به تاخير زماني و دوري و نزديكي گزينه‌ها در زمان حال حساسيت دارد و نرخ ترجيح براي دوره‌هاي دورتر، كمتر از زمان‌هاي نزديك است. به بيان ديگر، افراد در رفتار بين‌دوره‌اي خود به سمت اكنون تورّش دارند. هدف از اين پژوهش، آزمودن اين فرضيه است كه نبود اطلاعات كافي نسبت به آينده، باعث مي‌شود تا هزينۀ مبادله پس‌انداز (مصرف در دورۀ آينده) بيش از هزينۀ مبادله مصرف در زمان حال باشد؛ از اين‌رو، افراد دچار ناسازگاري زماني مي‌گردند. براي آزمون اين فرضيه، پس از بررسي نظري موضوع، اقدام به بررسي اين فرضيه با روش آزمايشگاهي شده است. امروزه، روش‌هاي آزمايشگاهي گوناگوني براي اندازه‌گيري اين ترجيح‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در اين پژوهش، پارامترهاي ترجيح زماني افراد با دو روش متداول «بودجه زماني محدب» با فرض يك تابع مطلوبيت «ريسك‌گريزي نسبي ثابت» و «فهرست قيمتي چندگانه» با فرض تابع مطلوبيت خطي اندازه‌گيري، و نتايج با يكديگر مقايسه شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهند كه در آزمايش بودجۀ زماني محدب نسبت به فهرست قيمتي چندگانه، افراد، اكنون‌گرايي كمتري نشان مي‌دهند. همچنين، در هر دو روش، افرادي كه اطلاعات ناقص‌تري در مورد نحوه و زمان پرداخت‌ها دريافت ميكنند، دچار ناسازگاري زماني بيشتري مي‌شوند.

Empirical and experimental studies demonstrate that the rates of time preferences are smaller in long run in comparison with that of short run. In other word individuals are present bias; and it is one of the reasons that the saving is less than its optimal level. The aim of this study is to examine if the dearth of sufficient information results in time inconsistency in individual decisions for consuming and saving or not; Thus, individuals are faced with time-inconsistency. In order to test this hypothesis, an experimental method was used. Today, different experimental methods are used to measure these preferences. In this study, individuals` time-preference parameters were measured through two common methods; "Convex Time Budget" assuming a "Constant Relative Risk Aversion" utility function and "Multiple Price List", assuming linear utility function; the results were compared thereafter. The results show that in Convex Time Budget (compared to Multiple Price List), individuals show less present-bias. Also, in both methods, individuals that receive deficient information about the time are turn of payments and faced with more time-inconsistency.