بررسي افزايش خطي شاخص برداشت و پارامترهاي مربوط به آن در دوره‌ي پر شدن دانه در نخود (رقم هاشم)

افزايش خطي شاخص برداشت يك ابزار ساده جهت آناليز و پيش بيني رشد و عملكرد دانه در مطالعات شبيه سازي را فراهم ساخته است. به منظور بررسي افزايش خطي شاخص برداشت و پارامترهاي مربوط به آن در دوره ي پر شدن دانه در نخود (رقم هاشم) آزمايشي در سال زراعي 1384-1383 در مزرعه آزمايشي دانشكده علوم زراعي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان انجام شد. طرح آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي و فاكتورها شامل تاريخ كاشت در سه سطح (15 آذر، 1 بهمن و 1 فروردين) و تراكم در چهار سطح (15،30، 45 و 60 بوته در مترمربع) بودند. شاخص برداشت در طول دوره پرشدن دانه به طور خطي افزايش يافت. تأثير تراكم بر شيب افزايش خطي شاخص برداشت (dHI/dt) معني‌دار نبود ولي بين تاريخ كاشت ها از نظر اين صفت اختلاف وجود داشت. زمان شروع افزايش خطي شاخص برداشت يا به عبارتي فاز تأخيري پر شدن دانه از 26 روز در تاريخ كاشت اول به 8 روز در تاريخ كاشت سوم كاهش يافت ولي در تراكم‌هاي مختلف اختلافي مشاهده نشد. زمان توقف افزايش خطي شاخص برداشت علي‌رغم عدم اختلاف معني‌دار در تراكم‌هاي مختلف، در تاريخ كاشت ها متفاوت بود و با تأخير در كاشت كاهش يافت. از پارامترهاي برآورد شده در اين مطالعه مي‌توان در مدل‌سازي رشد و نمو نخود استفاده كرد.