اثر محلول پاشي اسپرميدين بر ويژگي هاي بيوشيميايي خيار (Cucumis sativus L.) در دور هاي مختلف آبياري

به منظور ارزيابي اثر اسپرميدين بر ويژگي هاي بيوشيميايي شامل فعاليت آنزيم هاي پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز، محتواي نسبي آب، قند محلول و نشت يون در گياه خيار (Cucumis sativus L.) تحت تنش خشكي، پژوهشي در دانشگاه آزاد اسلامي شيراز به صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. فاكتور اول، شامل دورهاي مختلف آبياري در 3 سطح: آبياري يك روز در ميان، آبياري سه روز در ميان و آبياري به فاصله پنج روز در ميان بود. فاكتور دوم شامل محلول‌پاشي با غلظت هاي مختلف اسپرميدين در سه سطح: صفر، 1 و 2 ميلي مولار بود. نتايج حاصل از تجزيه واريانس اثر متقابل اسپرميدين و دور آبياري بر فعاليت آنزيم پراكسيداز در سطح احتمال 5 درصد، بر فعاليت آنزيم آسكوربات پراكسيداز و محتواي نسبي آب در سطح احتمال يك درصد معني دار شد. نتايج نشان داد كه در گياهاني كه آبياري پنج روز در ميان داشتند و با غلظت دو ميلي مولار اسپرميدين تيمار شده بودند، بيشترين ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز (از نظر عددي برابر با 0.71 OD.g-1.FW.min -1) و بيشترين فعاليت آنزيم آسكوربات پراكسيداز (برابر با 0.72 OD.g-1.FW.min -1) همچنين بالاترين محتواي نسبي آب (78%) مشاهده شد. اثر متقابل دور آبياري و محلول پاشي با اسپرميدين بر صفت هاي قند محلول و نشت يوني غشاء برگ اثر معني دار نداشت. به طور كلي در اين آزمايش تيمار با اسپرميدين 2 ميلي مولار باعث افزايش معني‌داري در فعاليت آنزيم پراكسيداز، فعاليت آنزيم آسكوربات پراكسيداز و محتواي نسبي آب شد.