عنوان مقاله :
بهبود عمر گلجايي گل بريده آلسترومريا (Alstroemeria hybrida) با كاربرد ساكارز، عسل و اسيد سيتريك
پديد آورندگان :
محمدي ، ريحانه - گروه باغباني , هاشم آبادي ، داوود - گروه باغباني
كليدواژه :
اسيد آلي , , عسل , , عمر پس از برداشت , , كربوهيدرات
چكيده فارسي :
بهمنظور بررسي برهمكنش ساكارز، عسل و اسيد سيتريك روي عمر گلجايي گل بريده آلسترومريا آزمايشي بهصورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملا تصادفي در سه تكرار و 15 تيمار انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل قند در 5 سطح (بدون قند، ساكارز 2 و 4 درصد، عسل 2 و 4 درصد) و اسيد سيتريك در 3 سطح (0 و 200 ،400 ميلي گرم در ليتر) بودند. تيمار عسل 2 درصد در 400 ميليگرم در ليتر اسيد سيتريك با 18.7 روز بيشترين عمر گلجايي را به خود اختصاص داد كه نسبت به شاهد (9.84 روز) 8.83 روز ماندگاري اين گل بريده را افزايش داد. كمترين باكتري محلول گلجا (Log 10 CFU ml-1 3.66) و كمترين مقدار مالونديآلدئيد (11.30 نانومول در هر گرم وزن تر) در گلهاي تيمار شده با عسل 2 درصد در 400 ميلي گرم در ليتر اسيد سيتريك مشاهده شد. تيمار شاهد با 48.72 نانو ليتر در ليتر در ساعت در هر گرم وزن تر بيشترين مقدار اتيلن را داشت. كمترين مقدار اتيلن نيز به تيمارهاي 200 و 400 ميلي گرم در ليتر اسيد سيتريك در شرايط بدون قند، ساكارز 4 درصد در 400 ميليگرم در ليتر اسيد سيتريك و عسل 4 درصد در شرايط بدون اسيد سيتريك اختصاص داشت. نتايج حاصل بيانگر آن بود كه استفاده از عسل (2%) و اسيد سيتريك (400 ميليگرم در ليتر) با كاهش باكتري محلول گلجا، مالونديآلدئيد و توليد اتيلن، پژمردگي گلها را به تاخير مياندازد. بنابراين تيمار گلهاي بريده با اين تركيبات جهت حفظ ماندگاري گلهاي بريده آلسترومريا توصيه ميشود.
عنوان نشريه :
اكوفيزيولوژي گياهي
عنوان نشريه :
اكوفيزيولوژي گياهي