تعيين حدود بهينه عوامل مديريتي در افزايش عملكرد گندم در استان گلستان

در اين تحقيق با جمع‌آوري اطلاعات مديريتي حدود 700 مزرعه گندم در استان گلستان طي سال‎هاي زراعي 93-1392 و 94-1393 و استفاده از آناليز خط مرزي، علاوه‌بر برآورد عملكردهاي پتانسيل‌، حد بهينه عوامل مديريتي بررسي‌شده براي دستيابي به اين عملكردهاي پتانسيل در شرايط آبي و ديم شناسايي شد. بر اين اساس، اطلاعات جمع‌آوري‌شده در مورد عوامل مديريتي در سه بخش آبي، ديم پرمحصول و ديم كم‌محصول تجزيه‌وتحليل شد. با رسم پراكنش داده‏هاي عملكرد در مقابل متغيرهاي مختلف مديريتي، بالاترين عملكرد‏ها در سطوح مختلف هر نهاده يا مديريت خاص انتخاب شد. با توجه به نتايج، عملكرد پتانسيل گندم در استان گلستان در شرايط آبي، ديم پرمحصول و ديم كم‌محصول به‌ترتيب 6816، 5791 و 3932 كيلوگرم در هكتار تخمين زده شد كه فاصله‌اي 42، 31 و 50 درصدي با عملكردهاي واقعي اين مناطق دارد. بر اساس نتايج اين تحقيق، تاريخ كاشت بهينه با توجه به شرايط هر منطقه، ميزان بذر مصرفي بهينه در رسيدن به تراكم‌هاي مطلوب، ميزان بهينه مصرف كود نيتروژن و تعداد دفعات تقسيط آن، ميزان مصرف بهينه كودهاي فسفر و پتاسيم، همچنين تعداد دفعات آبياري در شرايط آبي استان تعيين شد. كشاورزان در هر منطقه با رعايت اين حدود بهينه مي‌توانند ميزان توليد در واحد سطح مزارع خود را افزايش دهند و باعث كاهش خلأ عملكرد در استان بشوند.