اثر كاربرد خارجي گلايسين ‌بتائين بر خصوصيات فيزيولوژيك و عملكرد گوجه فرنگي تحت تنش خشكي

به منظور تعيين بهترين زمان كاربرد و مقدار محلولپاشي گلايسينبتائين در بهبود عملكرد گوجهفرنگي در شرايط تنش خشكي، آزمايشي در سال 1395 به صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي با چهار تكرار انجام گرفت. عامل اصلي دور آبياري در دو سطح 6 و 12روزه و عوامل فرعي شامل دو عامل زمان مصرف (در سه سطح كاشت، گلدهي و ميوهدهي) و مقدار مصرف گلايسينبتائين (صفر، 3 و 6 كيلوگرم در هكتار) بود. شاخصهاي محتواينسبي آب برگ، سطح برگ، شاخص‌كلروفيل و نشت الكتروليت نشان از كارآيي گلايسينبتائين در شرايط تنش داشت. وزن ميوه‌ها با كاربرد گلايسين‌بتائين در شرايط عاري از تنش كاهش يافت و مقدار كاهش وزن ميوه بين تيمارهاي 3 و 6 كيلوگرم در هكتار اختلاف معني‌داري نداشت. در شرايط تنش، مصرف سه كيلوگرم‌درهكتار گلايسين‌بتائين در زمان‌هاي كاشت، گلدهي و ميوه‌دهي، به ترتيب منجر به افزايش 33، 40 و 60 درصدي وزن ميوه نسبت به ميانگين تيمارهاي بدون مصرف گلايسين‌بتائين شد. هر چند در اين آزمايش اثرات مثبت مصرف سه كيلوگرم در هكتار گلايسين‌بتائين در زمان گلدهي بر عملكرد، در شرايط تنش مشهود بود (62% افزايش)، به نظر مي رسد مصرف اين اسيد‌آمينه در شرايط عاري از تنش بر عملكرد گوجه‌فرنگي اثرات سميت داشته باشد.