اثر تيمارهاي مختلف پوشش بذر بر جوانه‌زني كلزا در شرايط تنش خشكي و شوري: با استفاده از راهبرد مدلسازي‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

اين تحقيق به‏منظور بررسي اثر تيمارهاي مختلف پوشش بذر بر جوانه‌زني كلزا در شرايط تنش خشكي و شوري انجام شد. به اين منظور، دو آزمايش به‏صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با چهار تكرار در آزمايشگاه صورت گرفت. در هر دو آزمايش يكي از فاكتورها شامل 10 تيمار مختلف پوشش بذر بود. فاكتور دوم در دو آزمايش متفاوت بودند. در آزمايش اول، سطوح تنش خشكي صفر، 8/0، 1 و 2/1 مگاپاسگال و در آزمايش دوم سطوح تنش شوري صفر، هفت، 14 و 21 دسي‏زيمنس بر متر نمك NaCl مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه حداقل ضريب هيدروتايم (θH) درT9 (627/22 مگاپاسكال ساعت)، T3 (538/22 مگاپاسكال ساعت) و T6 (263/22 مگاپاسكال ساعت) مشاهده شد. كمترين مقدار پتانسيل پايه (Ψb (50)) مربوط به تيمارهاي T4 (332/1 مگاپاسكال) و T1 (324/1 مگاپاسكال) بودند. حداكثر درصد جوانه‌زني در شرايط شوري مربوط به T2 (75/86 درصد) بود. بيشترين مقدار آستانه تحمل به شوري (X0) مربوط به T3 (38/16 دسي‏زيمنس بر متر) بود. بيشترين سرعت جوانه‌زني در تمام سطوح شوري مربوط به T3 بود. به‏طوركلي، تيمارهاي پوشش بذر T3، T6 و T9 درشرايط خشكي و T3 در شرايط شوري بهترين عملكرد را داشتند. همچنين، بررسي ارتباط بين پارامترهاي مختلف مدل‏ شوري و هيدروتايم نشان داد كه با كاهش ضريب هيدروتايم مقدار آستانه تحمل به شوري افزايش خواهد يافت و با منفي‏تر شدن پتانسيل پايه حداكثر درصد جوانه‏زني در شرايط شوري افزايش خواهد يافت.