كاهش اثرات تنش كمبود آب در ارقام گلرنگ(Carthamus tinctorius L.) با استفاده از پرايمينگ بذر

ﺑﻪ‌ﻣﻨﻈﻮر ارزيابي استفاده از پرايمينگ بذر جهت كاهش اثرات تنش كمبود آب در ارقام گلرنگ، آزمايشي به‌صورت اسپليت پلات فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1394 در مركز تحقيقات كشاورزي شاهرود اجرا گرديد. كرت اصلي شامل آبياري در سه سطح بر اساس ميزان تبخير از تشتك تبخيركلاس A شامل: عدم تنش كم‌آبي (60 ميلي‌متر تبخير)، تنش كم‌آبي ملايم (120 ميلي‌متر تبخير) و تنش كم‌آبي شديد (180 ميلي‌متر تبخير) و كرت فرعي تركيبي از دو فاكتور ارقام گلرنگ(گلدشت، سينا و صفه) و پرايمينگ بذر (بذور تيمار شده با اسيد‌ساليسيليك و بذور شاهد) بود. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ تنش آبي شديد موجب كاهش 29 درصدي عملكرد دانه نسبت به شرايط نرمال شد كه در اين شرايط به ترتيب 33، 25، 29 و 40 درصد بر فعاليت آنزيم‌هاي سوپراكسيدديسموتاز، پراكسيداز، آسكوربات پراكسيداز و كاتالاز افزوده شد و محتواي مالون دي آلدئيد، پرولين و كارتنوئيد افزايش معني‌داري يافت ولي از ميزان كلروفيل كاسته شد. براساس نتايج حاصل از آزمايش پرايمينگ بذر با اسيد ساليسيليك، با افزايش هفت تا نه درصدي فعاليت سيستم دفاع آنتي اكسيداني آنزيمي و افزايش مقاومت گياهان در برابر تنش كم‌آبي موجب بهبود عملكرد دانه در شرايط تنش گرديد. برهمكنش آبياري و رقم تاثير معني‌داري بر عملكرد دانه و فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز داشت.