ارزيابي واكنش‌هاي بيوشيميايي رقم‌هاي بادام ’شاهرود 12‘، ’تونو‘ و ژنوتيپ ’16-1‘ پيوند شده روي پايه GF677:IIصفات بيوشيميايي

به منظور ارزيابي اثر تنش شوري بر تغييرات بيوشيميايي تعدادي از ژنوتيپ‌هاي بادام، آزمايشي با دو عامل ژنوتيپ در 4 سطح (’شاهرود 12‘، ’تونو‘ و ژنوتيپ’16-1‘ پيوند شده روي پايه GF677 و پايه GF677 (بدون پيوند)) و شوري آب آبياري در پنج سطح (غلظت‌هاي 0، 1.2، 2.4، 3.6 و 4.8 گرم در ليتر كلريد سديم به ترتيب با هدايت الكتريكي 0.5، 2.5، 4.9، 7.3 و 9.8 دسي‌زيمنس بر متر)، انجام شد. نتايج نشان داد، محتوي پراكسيد هيدروژن، مالون دي‌آلدئيد و ساير آلدئيدها، با افزايش غلظت نمك تا سطح شوري 4.8 گرم در ليتر در تمامي ژنوتيپ‌هاي مطالعه شده، افزايش يافتند. محتوي فنل كل، ظرفيت آنتي اكسيداني، قندهاي محلول، پرولين، پروتئين محلول كل، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، گاياكول پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز در تمامي ژنوتيپ‌هاي مطالعه شده، ابتدا با افزايش غلظت نمك، افزايش و سپس با افزايش بيشتر سطح شوري، مقدار آن‌ها كاهش يافت. در مجموع، بيشترين محتوي پروتئين محلول كل، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، گاياكول پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز در سطح شوري 3.6 گرم در ليتر و بيشترين محتوي فنل كل، ظرفيت آنتي اكسيداني، قندهاي محلول و پرولين در سطح شوري 4.8 گرم در ليتر و كمترين محتوي پراكسيد هيدروژن، مالون دي‌آلدئيد، ساير آلدئيدها و قندهاي نامحلول در دو سطوح شوري 3.6 و 4.8 گرم در ليتر در رقم ’شاهرود 12‘، مشاهده شد. از ميان ژنوتيپ‌هاي مورد مطالعه، رقم ’شاهرود 12‘، به عنوان متحمل‌ترين رقم به شوري تشخيص داده شد.