تاثير دور آبياري، قارچ مايكوريزا و زئوليت بر عملكرد و كارآيي مصرف آب گياه ماش

به‌منظور بررسي اثر دور آبياري، قارچ مايكوريزا و كود زئوليت بر برخي صفات گياه ماش، آزمايشي به‌صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در سال زراعي951394 در منطقه ايذه واقع در استان خوزستان اجرا شد. عامل اصلي شامل دور آبياري در سه سطح (هفت، 10 و 13 روز) و عامل‌هاي فرعي شامل تلقيح مايكوريزايي (تلقيح و عدم تلقيح) و زئوليت (بدون مصرف و 2 تن در هكتار) به‌صورت فاكتوريل بود. نتايج تجزيه واريانس نشان داد تنها اثر متقابل آبياري، مايكوريزا و زئوليت بر صفات وزن ساقه، تعداد دانه در غلاف و كارآيي مصرف آب معني‌دار شد. بيشترين عملكرد دانه در دور آبياري هفت روز در شرايط تلقيح و عدم تلقيح با قارچ و نيز دور آبياري 10 روز در تيمار تلقيح شده با قارچ مايكوريزا مشاهده شد. استفاده از زئوليت در دور آبياري 10 و 13 روز باعث افزايش در اكثر صفات گرديد. نتايج كارآيي مصرف آب نشان داد استفاده از قارچ مايكوريزا و كود زئوليت، باعث افزايش كارآيي مصرف آب مي شود به‌طوري‌كه با افزايش دور آبياري از هفت روز به 10 روز مي‌توان با استفاده از قارچ مايكوريزا و زئوليت مانع از كاهش كارآيي مصرف آب شد. با توجه به نتايج به‌دست آمده از اين پژوهش، با استفاده از قارچ مايكوريزا و كود زئوليت مي‌توان فاصله آبياري در گياه ماش را در منطقه مورد مطالعه از هفت به 10 روز يك‌بار افزايش داد.