اثر اسيد هيوميك بر شاخص‌هاي فيزيولوژيكي، بيوشيميايي و عملكرد گوجه‌فرنگي تحت شرايط كم آبياري

به‌منظور بررسي تأثير تنش كم­آبي و سطوح مختلف اسيد هيوميك بر شاخص­هاي فيزيولوژيكي و عملكرد گوجه‌فرنگي، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار، در مزرعه پژوهشي دانشگاه زنجان در سال 1395 انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل آبياري در سه سطح (60، 80 و 100 درصد نياز آبي گياه) و محلول­پاشي اسيد هيوميك در چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 ميلي­گرم در ليتر) بودند. نتايج نشان داد كه تنش كم­آبياري به­طور معني­داري هدايت روزنه­اي، شاخص پايداري غشا، محتواي نسبي آب برگ، كلروفيل و عملكرد بوته را كاهش داد و باعث افزايش مقدار پرولين و فعاليت آنزيم پراكسيداز شد. كاربرد اسيد هيوميك فعاليت آنزيم پراكسيداز، محتواي نسبي آب برگ، مقدار پرولين، كلروفيل و شاخص پايداري غشا را تحت آبياري نرمال و كم­آبياري افزايش داد و باعث كاهش هدايت روزنه­اي گرديد. بيشترين ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز (207/1 واحد بر گرم وزن برگ تازه در دقيقه) و پرولين (5/11 ميلي­گرم در گرم بافت تازه) با كاربرد 200 ميلي­گرم در ليتر اسيد هيوميك در تيمار كم­آبياري با 60 درصد نياز آبي حاصل شد. بيشترين ميزان محتواي نسبي آب برگ (6/78 درصد) و شاخص پايداري غشا (01/70 درصد) به‌ترتيب با كاربرد 300 و 200 ميلي­گرم بر ليتر اسيد هيوميك در شرايط آبياري 100 درصد نياز آبي گياه حاصل شد. حداكثر عملكرد بوته تحت آبياري 100 درصد با كاربرد 200 ميلي­گرم در ليتر اسيد هيوميك به­دست آمد. با توجه به نتايج، كاربرد 200 ميلي­گرم در ليتر اسيد هيوميك جهت بهبود شاخص­هاي فيزيولوژيكي و عملكرد ميوه گوجه­فرنگي پيشنهاد مي­شود.