بررسي و تحليل اركان حكومت محلي در ژاپن

با پايان قرن بيستم، اين واقعيت بر همگان آشكار است كه الگوي دولت متمركز دچار بحران است. در حالي كه تمركز زدايي قبلاً با بحث سبك‌هاي اداري مرتبط بود. امروزه اين امر با بحث حكمراني مطلوب، كارايي و دموكراسي گره خورده و از روش حكومت كردن به روش زندگي كردن تبديل شده است. از جمله كشورهاي موفق در اين حوزه كشور ژاپن است. سؤالاتي كه در خصوص حكومت محلي در ژاپن مطرح مي‌شود، عبارتند از: وضعيت حكومت محلي در اين كشور به چه نحوي است؟ مبناي مشروعيت آن چيست؟ از چه صلاحيت‌هايي در اعمال قدرت عمومي برخوردار است؟ و نوع رابطه حكومت مركزي و محلي و نحوه نظارت بر نهادهاي محلي چگونه است؟ اين مقاله از طريق جمع‌آوري داده‌ها از منابع حقوقي مختلف و با روش توصيفي- تحليلي به دنبال پاسخ به سؤالات مذكور است. دولت ژاپن در مسير توسعه ملي، نقش و صلاحيت گسترده‌اي براي حكومت‌هاي محلي قايل شده است و از طريق سازوكار نظارتي دقيق، باعث كارامدي و اثربخشي آن شده است. به گونه‌اي كه دولت ملي صرفاً مسئول انجام وظايف ذيل مي‌باشد: 1. امور مربوط به ژاپن به عنوان يك ملت در جامعه بين‌المللي؛ 2. امور مربوط به فعاليت‌هاي مختلف مردم ژاپن كه بايستي به صورت يكسان و در سطح ملي انجام شود؛ 3. اجراي سياست‌ها و پروژه‌هايي كه بايستي از منظر ملي يا در سطح و مقياس ملي انجام شود. امري كه مي‌تواند براي نظام حقوقي- سياسي كشور ما در مديريت محلي بسيار مفيد و مؤثر باشد.