عنوان مقاله :
آسيب‌شناسي همكاري ميان سازماني در حفاظت محيط زيست در حقوق اداري ايران
عنوان به زبان ديگر :
Pathology of Inter-Organizational Collaboration in environmental protection in the Iranian Administrative Law
پديد آورندگان :
فريادي، مسعود دانشگاه مازندران - دانشكده حقوق و علوم سياسي
كليدواژه :
حقوق محيط زيست , حقوق اداري محيط زيست , مشاركت محيط زيستي , همكاري سازماني
چكيده فارسي :
اصل پنجاه قانون اساسي ايران با تأكيد بر عمومي بودن وظيفه حفاظت محيط زيست مشاركت كليه نهادهاي ذيربط و ايجاد نظام حقوقي مقتضي براي اين منظور را ضروري ميداند. در دهه اخير قانونگذار عادي نيز تلاش كرده است تا با تصويب قوانين لازم زمينه حقوقي مشاركت عموم نهادهاي مرتبط را در حفاظت محيط زيست فراهم كند. همكاري ميانسازماني يك ضرورت اساسي براي حفاظت موثر محيط زيست است، اما آيا حقوق اداري ايران توانسته است تا سازكارهاي لازم براي تسهيل اين همكاري را فراهم آورده يا نه؟
مطالعه ساختار اداري حقوق محيط زيست و اداري ايران نشان ميدهد كه مشاركت و همكاري همه نهادهاي مرتبط در حفاظت محيط زيست با برخي موانع نهادي مانند ناكافي بودن صلاحيت هاي سازماني و ضعف در نظام همكاري و هماهنگي ميان سازماني رو به رو است. بنابراين يكي از ضروريات تضمين اجراي اصل 50 قانون اساسي، اصلاح ساختار اداري حفاظت محيط زيست با رويكرد تقويت همكاري ميان سازماني است. اين مقاله با رويكردي توصيفي - تحليلي به آسيب شناسي همكاري ميان سازماني در حفاظت محيط زيست پرداخته و تلاش ميكند تا پيوندي ميان حقوق محيط زيست و حقوق اداري ايجاد كند.
چكيده لاتين :
Article 50 of the Iranian constitution necessitates participation of all related government bodies in environmental protection. To this end, some Act have been enacted to provide legal base for participation of various public bodies. Inter-organizational collaboration is a necessary element in environmental protection. So the question is that has the Iranian administrative law been successful in devising the required mechanisms to this end or not? The article argues based on descriptive and analytical method that because of some institutional barriers like lack of enough jurisdiction or miss-division and fragmentation of jurisdictions among the related public bodies, the environmental administration faces with essential institutional barriers in effective environmental protection which can be dissolved by elaboration of good inter-organizational collaboration to this end.
