بررسي تأثير غذادهي با پروبيوتيك بر افزايش مقاومت در برابر آئروموناس هيدروفيلا و تغيير جوامع باكتريايي دستگاه گوارش ماهي سوف سفيد

مقدمه: در پژوهش حاضر، اثر غذادهي لاكتوباسيلوس برويس MF01 بر ميزان بقاي باكتري‌هاي كل و باكتري‌هاي لاكتيك‌اسيد روده ماهي و تغيير جوامع باكتريايي دستگاه گوارش ماهي سوف سفيد بررسي شد. مواد و روش‏‏ها: باكتري لاكتوباسيلوس برويس از روده ماهي سوف سفيد جداسازي و با آزمايش‌هاي بيوشيميايي و مولكولي تأييد شد. ماهيان شش هفته با لاكتوباسيلوس برويس در دوزهاي 108 و 1010 (تعداد كل فلور باكتريايي بر گرم) و شاهد غذادهي و خون‌گيري در پايان دوره غذادهي انجام و سپس با 108× 4.5 (تعداد كل فلور باكتريايي بر ميلي‌ليتر) باكتري آئروموناس هيدروفيلا مواجهه‌سازي شدند. نرخ بقاي ماهيان به‌طور روزانه طي دوره هفت روزه ارزيابي شد. باكتري‌هاي روده‌اي شامل لاكتيك‌اسيد باكتري‌ها و باكتري‌هاي كل روده در زمان‌هاي مختلف (دو، چهار و شش هفته) و دو هفته پس از توقف غذادهي با پروبيوتيك روي محيط پليت‌كانت آگار و محيط لاكتوباسيلوس آگار (ام‌آر‌اس آگار) بررسي شد. نتايج: تعداد باكتري‌هاي لاكتيك‌اسيد و تعداد كل باكتري‌هاي ميكروبيوتاي روده‌اي در تيمارهاي پروبيوتيك به‌طور معناداري بيشتر از گروه شاهد بودند (0.05 P). بيشترين تعداد باكتري‌هاي لاكتيك‌اسيد در تيمار 10^10 (تعداد كل فلور باكتريايي بر گرم) لاكتو باسيلوس برويس مشاهده شدند. در دو هفته اول، باكتري‌هاي لاكتيك‌اسيد از روده گروه شاهد جداسازي شدند و پس ‌از آن، هيچ‌ باكتري لاكتيك‌اسيدي از روده شاهد جداسازي نشد. پس از قطع غذادهي با پروبيوتيك، تعداد باكتري‌هاي كل و پروبيوتيك در تمام تيمارها كاهش يافتند و بيشترين و كمترين ميزان بقا به‌ترتيب در تيمارهاي A1 (86 درصد) و شاهد (60 درصد) ديده شد. بحث و نتيجه‏گيري: نتايج بررسي حاضر نشان دادند افزودن لاكتوباسيلوس برويس به جيره ماهي سوف سفيد سبب افزايش معنادار ميزان باكتري‌هاي لاكتيك‌اسيد، باكتري‌هاي كل روده‌اي ماهي و ميزان بقاي آن نسبت به گروه شاهد (تزريق) مي‌شود.