بررسي اثربخشي آموزش برنامۀ فرزندپروري مثبت بر تعامل مادر با كودك آهسته‌گام

Effectiveness of positive parenting program training on interaction of mother with slow paced child

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش برنامۀ فرزندپروري مثبتبر تعامل مادر با كودك آهسته‌گام در شهرستان‌هاي تهران انجام شد. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه كنترل بود. در اين پژوهش 40 نفر از مادران دانش‌آموزان آهسته‌گام شركت كردند كه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده از مدارس استثنايي شهرستان‌هاي تهران انتخاب شده بودند. شركت‌كنندگان به صورت تصادفي به دو گروه 20 نفري تقسيم شدند. گروه آزمايش، برنامۀ فرزندپروري مثبترا در 10 جلسۀ 60 دقيقه‌اي دريافت كردند، در حالي كه به گروه كنترل اين آموزش ارائه نشد. ابزار اين پژوهش مقياس رابطۀ مادر-كودك پيانتا (1994) بود. تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند‌متغيري نشان داد كه گروه آزمايش و كنترل حداقل در يكي از خرده‌مقياس‌هاي رابطۀ مادر-كودك تفاوت معناداري دارند. نتايج نهايي تحليل كوواريانس چندمتغيري حاكي از آن بود كه آموزش برنامۀ فرزندپروري بر تعامل مادر با كودك آهسته‌گام اثر مثبت و معناداري داشت (001/0P<).با توجه به اينكه آموزش مهارت‌هاي فرزندپروري به بهبود تعامل مادر با كودك منجر شد. بنابراين، استفاده از برنامۀ آموزشي فرزندپروري مثبتبا نتايج مفيد و مؤثري در حوزۀ تعامل مادر با كودك آهسته‌گام همراه است.

Aim. The aim of this study was to investigate of the effectiveness of positive parenting program training on interaction of mother with slow paced child in Tehran. Study procedure was semi-experimental with pretest-posttest design and control group. Method. 40 mothers of students with slow paced children who were selected using simple random sampling method from exceptional schools of Tehran participated in the study. Participants were divided into two groups (experiment and control group), each of which was consisted of 20 individuals. Experiment group received positive parenting program training in 10 sessions each lasting for 60 minutes, while control group did not. The tool used in present research was Parent-Child Relationship Scale (1994). Findings. The data analyses by MANCOVA showed that experiment and control groups had significant difference at least in one of the subscales of Parent-Child Relationship Scale. The final results of MANCOVA showed that positive parenting program had significant and positive effect on interaction of mother and slow paced child (P<0/001).Since parenting skills training can lead to enhancement of interaction of mother and slow paced child, applying positive parenting program training has been associated with useful and effective outcomes in the field of interaction of the mother with slow paced child.