حساسيت به كلروز و ارتباط آن با محتواي آهن برگ در برخي ژنوتيپ‌هاي درخت به (Cydonia oblonga Mill.)

يكي از مشكلات عمده كشت و پرورش درخت به در ايران، كلروز برگي ناشي از كمبود آهن در اين گياه است. اين عارضه كه با كاهش بيوسنتز كلروفيل همراه است، به صورت زرد شدن برگ‌ها تظاهر پيدا كرده و سبب افت كارآئي فتوسنتزي و باردهي درخت به مي‌شود. بر اين اساس، تحقيق اخير با هدف بررسي تغييرات كلروفيل برگ و ارتباط آن با ميزان آهن موجود، به منظورگزينش ژنوتيپ‌هاي متحمل به كلروز انجام شد. در بهار و تابستان، تغييرات ميزان كلروفيل برگ‌هاي بالائي و پائيني شاخه‌هاي درختان سي ژنوتيپ درخت به استان‌هاي اصفهان، گيلان و خراسان رضوي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بيانگر تغييرات ميانگين محتواي كلروفيل برگ‌ها در دامنه 3.8 تا 8.9 ميلي‌گرم بر گرم وزن تر برگ در ماه‌هاي مختلف بود. بيش‌ترين ميزان كلروفيل در مرداد ماه اندازه‌گيري شد و سپس كاهش تدريجي آن در اكثر ژنوتيپ‌ها اتفاق افتاد، ليكن سرعت افزايش كلروفيل b از كلروفيل a بيش‌تر بود كه اين روند سبب كاهش نسبت كلروفيل a به b از بالاي 2 به حدود 1.1 در مرداد ماه شد. بالاترين حد تحمل به كلروز بر اساس شاخص ميزان كلروفيل در دو ژنوتيپ M3 و M4 از خراسان رضوي به ترتيب با ميانگين 7.3 و 7 ميلي‌گرم بر گرم وزن تر برگ كلروفيل در مجموع ماه‌ها مشاهده شد. كم‌ترين ميزان تحمل به كلروز در ژنوتيپ KM1 از اصفهان بود. در نهايت ارزيابي محتواي آهن برگ، ارتباطي را بين اين شاخص و ميزان كلروفيل كل فصل رشد و كلروفيل ماه‌هاي مختلف به تفكيك نشان نداد.