بررسي خاك اره اصلاح شده با دي‌اتيلن‌تري‌آمين به‌عنوان يك جاذب مؤثر براي حذف آهن (III) از نمونه‌هاي آبي

فلزات سنگين يكي از آلاينده‌هاي محيط زيست است كه امروزه تلاش زيادي براي حذف آن انجام مي‌‌شود. در اين پژوهش، خاك اره اصلاح شده با دي‌اتيلن‌تري‌آمين به‌عنوان يك جاذب مؤثر به‌منظور حذف آهن (III) از نمونه‌هاي آبي، مورد بررسي قرار گرفت. در ابتدا خاك اره توسط دي‌اتيلن‌تري‌آمين اصلاح شد. آناليز SEM نشان داد كه سطح ذرات در اثر اصلاح تغيير يافته است. سپس فاكتورهاي مؤثر بر فرايند حذف، از قبيل pH محلول، دز جاذب، زمان تماس و دور شيكر بهينه شدند. شرايط بهينه براي غلظت‌هاي مختلف آهن بين 20 تا 300 ميلي‌گرم در ليتر به‌كار برده شد؛ در تمام حالات، ميزان حذف قابل توجه بود. در شرايط بهينه بيش از 0/3 ± 95 درصد آهن به غلظت 50 ميلي‌گرم در ليتر با به‌كارگيري دز جاذب 1/5 گرم در ليتر در مدت زمان 15 دقيقه حذف شد كه نشان دهنده ظرفيت بالا و عملكرد سريع جاذب در حذف آهن است. داده‌هاي جذب تعادلي با استفاده از مدل‌هاي ايزوترمي لانگمير و فروندليچ بررسي شد. داده‌هاي تعادل جذب سطحي به‌خوبي با همدماي لانگمير مطابقت داشت. بيشينه ظرفيت جذب تعادلي لانگمير معادل 200 ميلي‌گرم در گرم برآورد شد. بر اساس نتايج آزمايش‌ها، سينتيك فرايند جذب با مدل سينتيك شبه مرتبه دوم مطابقت بيشتري داشت.  اين روش به‌طور موفقيت‌آميزي براي حذف آهن  (III) از آب شرب شهري، آب چاه، آب رودخانه و پساب صنعتي كاربرد دارد.