پارامترهاي هواشناسي اثرگذار بر مصرف آب در بخش خانگي شهر قم

پيش‌بيني مصرف آب و شناسايي عوامل مؤثر بر آن، از گام‌هاي مهم در مديريت بحران آب است. پژوهش‌هاي انجام شده نشان مي‌دهد پارامترهاي هواشناسي به عنوان مهم‌ترين گروه در زمينه برآورد كوتاه مدت مصرف آب در نظر گرفته شده‌اند. در اين پژوهش با استفاده از روش رگرسيون وارون قطعه‌اي خوشه‌بندي شده به شناسايي متغيرهاي هواشناسي اثرگذار بر مصرف آب خانگي شهر قم پرداخته شد. با استفاده از اين روش علاوه بر كاهش بعد، مي‌توان مسئله همخطي را نيز رفع نمود. داده‌ها شامل هفت پارامتر هواشناسي و مصرف آب خانگي ماهانه طي سال‌هاي 1380 تا 1392 بود. تحليل داده‌ها نشان داد كه مي‌توان به جاي هفت متغير اوليه تنها از دو مولفه جديد كه تركيبي خطي از متغيرهاي مستقل هستند، استفاده نمود. در مؤلفه اول حداكثر سرعت وزش باد و رطوبت نسبي داراي بار منفي (0/757 و 0/4) و در مؤلفه دوم ميانگين حداقل دما داراي بار منفي (0/753) و متوسط دماي هوا با بار مثبت (0/634) بيشترين تأثير را بر مؤلفه‌ها داشتند. نتايج رگرسيون روي اين متغيرها، معني‌داري حداقل ميانگين دما با ضريب 0/018 و حداكثر سرعت وزش باد با ضريب 0/004 و ضريب تعيين 92 درصد را نشان داد. مقايسه روش پيشنهادي در اين پژوهش با روش معمول آناليز مؤلفه اصلي در تحليل داده‌هاي چند متغيره، نشان از خطاي كمتر رگرسيون وارون قطعه‌اي خوشه‌بندي شده دارد و همچنين با توجه به تأثير همخطي بر نتايج شبكه عصبي، روش ارائه شده عملكرد بهتري نسبت به روش‌هاي معمول پيش‌بيني مصرف آب دارد.