بهينه سازي مديريت آب بر مبناي رهيافت هاي حقوق بشر

نياز به آب به عنوان يك عنصر حياتي براي بشر، دسترسي به آب را به عنوان يك حق در زير سايه حقوق بشر قرار مي دهد. اين حق كه در پرتو حق حيات و سلامت شكل گرفته است، امروزه به عنوان حقي مستقل با وصف حقوق بشري مطرح مي گردد كه با تكيه بر آثار گسترده خود ارائه دهنده رويكردي نوين در حكمراني و مديريت آب مي باشد. در واقع حقوق بشر با تحميل تعهد به دولتها موجد الزاماتي است كه مديريت آب را به منظور تامين و تضمين اين حق تحت تاثير قرار داده و زمينه ساز تحول در اصول كلي حاكم بر اين حوزه مي باشد. در اين رابطه جنبه ايجابي حقوق بشر در مقام احترام و اعمال حق آب و جنبه سلبي در مقام حمايت از اين حق و جلوگيري از نقض آن از طريق مديريت مناسب آب ظاهر مي شود. براين اساس، نوشتار حاضر در صدد است با مطالعه مديريت آب در چارچوب حقوق بشر، ضمن تحليل ارتباط ميان اين دوحوزه، از رهيافتهاي حقوق بشر به منظور شاخص سازي و ارائه اصول كلي در بهينه سازي مديريت آب و تبيين ضرورت آن بهره گيرد. در انجام اين پژوهش با بررسي منابع كتابخانه اي و اينترنتي از روش توصيفي تحليلي استفاده شده است.