تأثير برنامه هاي آموزشي-ترويجي بر رفتار حفاظت آب توسط كشاورزان (مورد مطالعه: كشاورزان دهستان زالوآب‌ شهرستان روانسر)

هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي تأثير برنامه‌هاي آموزشي ترويجي بر دانش، نگرش و رفتار كشاورزان در زمينه حفاظت آب كشاورزي با استفاده از نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده بود. جامعه آماري پژوهش، شامل 420 نفركشاورز دهستان زالوآب شهرستان روانسر استان كرمانشاه كه طي سال هاي 1390 الي 1394 در برنامه‌هاي آموزشي ترويجي حفاظت آب مشاركت داشتند، بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و با استفاده از فرمول كوكران، 95 نفر از آنان انتخاب گرديدند؛ سپس به همين تعداد 95 نفر كشاورز كه در هيچ نوع برنامه آموزشي ترويجي حفاظت آب در منطقه شركت نكرده بودند به صورت تصادفي طبقه‌اي با انتساب متناسب انتخاب گرديد. به اين ترتيب 190 نفر كشاورز مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌ها در نيمه دوم سال 1394و از طريق پرسشنامه معتبر و با پايايي بين 0.78 تا0.96 براي مقياس‌هاي مختلف پرسشنامه جمع‌آوري گرديد. لازم به ذكر است كه براي پاياي مقياس هاي مختلف پرسشنامه از ضريب آلفاي كرنباخ استفاده شد. نتايج آزمون t نشان داد بهره‌برداراني كه در كلاس‌هاي آموزشي ترويجي در زمينه حفاظت آب كشاورزي شركت داشته‌اند، به مراتب دانش بالاتر، نگرش مساعدتر و رفتار مناسب‌تري در زمينه حفاظت آب كشاورزي دارند. همچنين تحليل مسير نشان داد شركت در كلاس‌هاي آموزشي ترويجي، بيشترين تأثير را بر رفتار بهره‌برداران پيرامون حفاظت آب كشاورزي دارد. در اين راستا پيشنهادهايي در رابطه با طراحي و اجراي برنامه‌هاي آموزشي ترويجي به منظور بالابردن سطح دانش كشاورزان در زمينه حفاظت آب كشاورزي و نيز بهبود نگرش و رفتار آنان نسبت به حفاظت آب كشاورزي ارائه گرديد.