ارائه چهارچوبي براي تخمين پتانسيل فرونشست آبخوان با استفاده از روش الگوريتم ژنتيك

برداشت بي‌رويه از آب‌هاي زيرزميني بمنظور تامين نيازهاي كشاورزي، صنعتي، مصارف خانگي و ... از عمده دلايل وقوع پديده فرونشست مي‌باشد، كه بيشتر آبخوانها را درگير كرده است. در اين تحقيق يك چهارچوب كلي براي بررسي پتانسيل فرونشست در آبخوانها ارائه شده است كه ارزيابي اين روش در دشت شبستر انجام شدكه فرونشست‌هايي تا بيش از 30 سانتي‌متر در آن گزارش شده است. در اين پژوهش، هفت عامل هيدروژئولوژيكي و ژئولوژيكي موثر بر فرونشست، شامل افت سطح آب زيرزميني، محيط آبخوان، تغذيه، پمپاژ، كاربري ‌اراضي، ضخامت آبخوان و فاصله از گسل مورد ارزيابي قرار گرفته و تلفيق شدند و نقشه آسيب‌پذيري دشت در برابر فرونشست حاصل شد. سپس نتايج حاصل با فرونشست بدست‌آمده از بررسي تصاوير ماهواره‌‌اي صحت‌سنجي شدند. با وجود قابل‌قبول بودن نتايج، براي بهبود نتايج حاصله و بهينه‌سازي وزن‌هايي كه با نظر كارشناسي به هريك از عوامل موثر بر فرونشست داده شده بود، از روش الگوريتم ژنتيك استفاده شد. نتايج نشان داد كه اين روش با افزايش ضريب همبستگي بين شاخص فرونشست و فرونشست‌هاي بدست‌آمده در دشت، توانايي بيشتري در ارزيابي پتانسيل فرونشست دارد. همچنين مشخص شد كه قسمت‌هاي جنوبي و مركزي دشت شبستر بيشترين پتانسيل فرونشست را دارا هستند، بنابراين برنامه‌هاي مديريتي و حفاظتي لازم براي جلوگيري از ايجاد و افزايش فرونشست بايد اعمال گردد.