ارزيابي شاخص اكوبهره‌وري در واحد عمراني F1 از شبكه آبياري و زهكشي سفيدرود

بهرهوري زيستمحيطي-اقتصادي در توسعه پايدار، به صورت عملكرد زيستمحيطي يك محصول كشاورزي با توجه به ارزش آن محصول تعريف ميشود. مفهوم بهرهوري زيستمحيطي-اقتصادي در يك منطقه، با توجه به روش آبياري، نحوه انتقال آب به مزارع كشاورزي، بررسي اثرات زيست محيطي ناشي از توليد محصول زراعي و ارزش اقتصادي محصول توليد شده مورد استفاده قرار ميگيرد. نرم‌افزارهاي SEAT و EVAT، دو ابزار مدل‌سازي هستند كه با تركيب ديدگاه‌هاي اقتصادي و زيست‌محيطي در يك مدل واحد تحليل مي‌شوند و به كاربر اين امكان را مي‌دهد تا سيستم مصرف آب را ارزيابي كند. در اين مطالعه، شاخص اكو بهره‌وري با توجه به اثرات زيست‌محيطي مصرف سوخت‌هاي ديزلي در يكي از واحدهاي عمراني شبكه آبياري و زهكشي سفيدرود مورد بررسي قرار گرفت. اراضي كشاورزي اين منطقه شامل شاليزارهاي برنج، باغات چاي و استخرهاي پرورش ماهي است. عملكرد زيست‌محيطي سيستم آبي منطقه براي پديده تغيير اقليم ايجاد شده در اثر انتشار گازهاي گلخانه‌اي ناشي از مصرف سوخت‌هاي ديزلي ارزيابي گرديد، در حالي‌كه عملكرد اقتصادي آن با استفاده از كل ارزش افزوده محصولات نهايي سيستم و با توجه به مصرف آب و روش‌هاي مديريتي مورد استفاده اندازه‌گيري گرديد. نتايج نشان داد كه مقدار اين شاخص در شرايط پايه منطقه مورد مطالعه براي شاليزارهاي برنج، باغات چاي و استخرهاي پرورش ماهي به ترتيب Milion Rials/kg 〖CO〗_2 eq 46/3، 76/0 و 02/0 بدست آمد. در ادامه، سناريوهايي در راستاي بهبود شاخص اكوبهره‌وري تعريف و مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه از بين سناريوهاي تعريف شده سناريوي 3 (63 درصد راندمان آبياري و 5 درصد مصرف آب برگشتي در شاليزارهاي برنج) و سناريوي 4 (جايگزيني نيمي از ماشين‌آلات ديزلي با برقي در استخرهاي پرورش ماهي) باعث افزايش 17 و 86 درصدي شاخص‌ اكوبهره‌وري كل سيستم آب كشاورزي واحد عمراني F1 شده است.