ارزيابي ظرفيت سازگاري كار گروه ملي نجات درياچه اروميه

خشك شدن درياچه اروميه شايد مشهودترين نماد بحران آب و بحران مديريت منابع آب كشور باشد. براي مواجهه با اين بحران كار گروه ملي نجات درياچه اروميه با عضويت همه بازيگران دولتي آب در بالاترين سطح، تشكيل شده و نقشه راهي براي احياي درياچه اروميه، تصويب كرده است. اجراي اين نقشه راه و احياي درياچه، نيازمند تغييرات گسترده در رويه هاي گذشته و سازگاري با شرايط جديد مي باشد. سؤال اين است كه آيا ظرفيت چنين تغييري وجود دارد؟ در ادبيات مدرن مديريت منابع آب، به توانايي تغيير به صورت درونزا، ظرفيت سازگاري مي گويند. اين مقاله به دنبال سنجش ظرفيت سازگاري كار گروه ملي نجات درياچه اروميه است و براي اين كار از مدل چرخ ظرفيت سازگاري استفاده مي كند. اين مدل 6 بعد و 88 معيار دارد و در واقع عملكرد نهادهاي رسمي و غيررسمي آب را از منظر توان تغيير و ايجاد شرايطي براي سازگاري، مي سنجد. نتايج اين مقاله حاكي از ظرفيت پايين اين نهاد براي تغيير رويه هاي جاري و سازگاري با شرايط جديد است.