ارزيابي ساختاري مصوبه تشكيل كارگروه سازگاري با كم آبي

گذراندن مصوبه اكنون به پارادايم اصلي و راه حل مسائل در عمده سياستگذاريهاي آب تبديل شده است. هفده سال بعد از شروع خشكسالي هيأت وزيران جمهوري اسلامي ايران تشكيل كار گروه سازگاري با كمآبي را از تصويب گذراند. هدف از مصوبه ايجاد ساختاري جديد جهت «هماهنگي، انسجام و پيگيري» براي «سازگاري» با «كم آبي» و «تعادل منابع و مصارف اب» با «اتخاذ تصميمات مناسب» است. اهتمام سياستگذار در تبعيت از منش حكمراني پيشينيان و عبور از سياستهاي «مقابله» با خشكسالي به مرحله «سازگاري» گام بلندي است. آنچه اين مقاله منتقد آن «نيست» همين نفسِ تغيير است، حركت از مقابله با خشكسالي به سازگاري با آن. آنچه كه پرسشگري خواهد كرد رويكرد به اين سازگاري و مفاد مصوبه است. اصليترين عنصر غايب در مصوبه سازگاري، حضور ذيمدخلان و تبيين روش جلب همكاري و مشاركت است. اين مقاله ضمن مرور محتواي مصوبه به دلايل و عواملي ميپردازد كه عدم توجه به آن احتمال موفقيت مصوبه را به حداقل رسانده است. در پايان قواعدي علمي كه بايستي بر قانون گذاري رژيم حكمراني موفق آب حاكم باشد ارائه شده است.